এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪১২
অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি।
পত্নী-বিলাপ।
মুক্তাৱলী ( অসমীয়া সুৰ )।
১
উঠা প্ৰাণেশ্বৰ, কৰিছোঁ কাতৰ
শ্ৰুতি সুখকৰ, শ্ৰীমুখৰ স্বৰ এ
কৰিয়া সাদৰ, শুনোৱা বাৰেক মোক।
চোৱা চকু মেলি, ৰোষ-ঠেস ঠেলি,
নকৰিবা বেলি, যাই প্ৰাণ গেলিএ
উঠি কৰা কেলি পাহৰোহোঁ যত শোক॥
২
অনাথিনী কৰি, কিবা দোষ ধৰি,
গৈলা পৰিহৰি, দাসী ৰৈলোঁ পড়িএ
বাৰেক সুৱঁৰি, কিয়নো নোচোৱা ফিৰি।
দিবস-শৰ্ব্বৰী, চিঁয়ৰি চিঁয়ৰি,
বোৱাৰী জীয়ৰী, বাগৰি বাগৰিএ
কান্দে সৰ সৰি, শুনি প্ৰাণ যায় মৰি॥
৩
হেনয় নিদয়, নহবা বান্ধয়
কৰিছোঁ বিনয়, পৰাণে নসয়এ
হইয়া সদয়, বাৰেক দাসীক চাই।
সংসাৰত ময়, একেশ্বৰী হই,
পুত্ৰ কন্যা লই, কাৰনো আশ্ৰয়এ
লইয়া সময়, কটাম দিয়া উপায়॥
৪
উঠা শীঘ্ৰ কৰি মাটিত বাগৰি,
নাথাকাহা পৰি চৰণত ধৰিএ
মাতিছোঁ পামৰী, উঠা উঠা মোৰ প্ৰাণ।
সুখতে বৰ্দ্ধিত, দেখো সুললিত,
কোমল তুলিত, শুইছিলা নিত এ
কিনো বিপৰীত, বিধি কৰিলি বিধান॥
