এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪০৮
অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি।
ভয়ে ভীতা বোৱাৰীয়ে সুখ পৰিহৰি,
গৃহকৰ্মে বন্দী হল সুখ কাতি কৰি!
৪
গাঁৱলীয়া বোৱাৰীৰ অন্তৰ এন্ধাৰ,
শিক্ষাৰ পোহৰ নাই যত কুসংস্কাৰ,
কুসংস্কাৰে বশ হই,
শাহু আইৰ বাক্য লই,
সাংসাৰিক কায কৰে এলাহ নকৰি,
কাৰ্য-ক্ষম নাই গাঁৱলীয়া সৰিবৰি!
৫
কাষত কলহ লই জাৰ তুচ্ছ কৰি,
( শীতত কঁপয় কিন্তু দেহ থৰথৰি, )
ধীৰে ধীৰে যাই হায়!
মুখত কথাটি নাই
দুৰন্ত শীততে গই পানী তুলি আনি,
বাহি বন সাঙ্গ কৰে আলস্য নেমানি!
৬
কোমল শৰীৰ কেনে লাৱন্য-ললিত,
নীৰবে কাঠিন্য সহে দেখি আচৰিত,
কঠিন কোমলে মিলি,
অপৰূপ ৰূপে খেলি,
গাঁৱলীয়া গৃহস্থৰ সংসাৰ উজলি,
গ্ৰাম্য-বধূ শোভে যেন মেঘত বিজলি!
৭
মহৰ্ষি মনু সংহিতাৰ সুবচন
(গৃহিনীৰ কাৰ্য্য) গাঁৱে কৰিছে পালন,
যত গ্ৰাম্য-বধূচয়;
অন্তৰত ঘোৰ ভয়,
শাস্ত্ৰ উপদেশ পাল হিন্দুৰ ধৰম,
নেপালিলে পাপ হয় ঘোৰ কুকৰম!
