সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v2p4.pdf/২৬৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে

মধুনাৰায়ণ।

অগ্নিপুৰাণ

যমৰ ঘৰত জীৱন্তা মনুষ্য।

বৈশম্পায়ন ঋষি জন্মিজয়ত কহিলা।
আৰু এক শঙ্কা ৰাজা সুধিলা তেখনে॥
যমৰাজা ভয়ে পলাই গৈলা কি কাৰণে।
কহিয়োক গুৰু মই শুনু ৰঙ্গ মনে॥
কি কাৰ্য্যে পলাইলা যম এড়ি সিংহাসনে॥

শুনিয়া তেখনে ঋষি কহিবে লাগিলা।
পূৰ্ব্বৰ কথাক পাছে মনত স্মৰিলা॥
যম নৃপতিৰ ভাৰ্য্যা ধূমা মহাদই।
এক দিনা ৰাজাৰ পাশত বসি চাই॥

শুনা মহাৰাজা মই গোচৰক কৰোঁ।
মোহৰ বচন কৰা চৰণত ধৰোঁ॥
তোমাৰ আগত আজি মাগো এক বৰ।
যেবে বাক্য বোলা ঝাণ্টে কৰিয়ো সত্বৰ॥

ইল্পকৰি হাসিলন্ত পাছে যম ৰায়।
সকলে তোমাৰ মোত কহা অভিপ্ৰায়॥
জম্বুদ্বীপ ভৰিয়া আছয় যত প্ৰাণী।
প্ৰবন্ধে ধৰিয়া তাক শাস্তি কিৰো আন॥