সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v2p2.djvu/১৯১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬১০
অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি।

নটুৱা শিখাইবা  ভাৱনা দেখাইবা,
  হৰিষ আমাৰ মন।
বৈকুণ্ঠ নগৰ  ভাল মতে বাপু,
  দেখায়ো আবে এখন॥
সাত বৈকুণ্ঠৰ  সাত গোটা নাথ,
  পাৰিষদগণ মানে।
চাহিবাক প্ৰতি  সবাহানে মতি,
  দেখায়ো তাক যতনে॥
তোমাক স্মৰিবোঁ  সংসাৰ তৰিবোঁ,
  জানিলোঁ নিষ্টে ইবাৰ।
আমাৰ উপৰি   যত ধৰ্ম্ম আছে,
  কৰিবা তাক নিস্তাৰ॥
কোটি কোটি কল্পে  উপৰি পুৰুষে,
  যাক কৰ্ণে শুনা নাই।
তোমাৰ প্ৰসাদে  আতি অপ্ৰমাদে,
  দৃষ্টি ভৰি থাকোঁ চাই॥
তোমাৰ চৰণ  কৰিয়া বন্দন,
  নৰকক নদঢ়াওঁ।
কৰিয়ে কৰুণা  বদলে নিষ্টেজানা,
  যিমতে দেখিবে পাওঁ॥
শঙ্কৰে বোলন্ত  শুনিয়ো পেশাই,
  আছা আযো তিনিজন।
নৰোত্তম কৰ্ণ  পুৰ চতুৰ্ভুজ,
  তিনিয়ো আতি গহণ॥
তোমাসাৰ বাক্যে  সন্যাসীত শিকি,
  দেখাইবো বৈকুণ্ঠপুৰ।
চিন্ন নাম যাত্ৰা  কৰিবোঁ বিদিত,
  হৰিষ পায়া প্ৰচুৰ॥