এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৬৯
অশ্বকৰ্ণ বধ
শুনিয়োক বুদ্ধজন।
ইটো কথা বিতোপন॥ ২২৪
বৈষ্ণৱ চৰিত্ৰচয়।
শুনিলে পাতক ক্ষয়॥
মিলয় মুকুতিচয়।
বিষ্ণুত ভকতি হয়॥ ২২৫
গুচে সংসাৰৰ ভয়।
পাৱে মহা সুখচয়॥
যাৰ বৈকুণ্ঠক মন।
শুনিয়োক সৰ্বজন॥ ২২৬
ভাৰত ভূষণে কয়।
কৰা সবে জয় জয়॥
এৰি আন সৰ্ব কাম ৷
ডাকি বোলা ৰাম ৰাম॥ ২২৭
ভীমৰ হাতত অশ্বকৰ্ণৰ পতন
পদ
বৈশস্পায়ন বদতি শুনা জন্মেজয়।
কহো পাচ কথা যত নকৰা সংশয়॥
এহিমতে গদা দণ্ড ধৰি মহাবীৰ।
কৰন্ত সমৰ দুই নিৰুজ শৰীৰ॥ ২২৮
নাহি ভয় দুয়ো হানে গাৱে ঘাম বহে।
জিনিবাক লাগি তান শৰীৰ নসহে॥
ভাগৰে পীড়িলা যেৱে ৰাক্ষস দুৰ্বাৰ।
যুদ্ধ কৰি দুৰন্তে দেখয় অন্ধকাৰ॥ ২২৯
এতহন্তে বৃকোদৰ ছিদ্ৰক আকলি।
ঘোৰ নাদ কৰি ভীমে হাসে খলখলি॥
