শুনা সভাসদ পদ পাতালী খণ্ডৰ।
দেখা স্ত্ৰী জাতিৰ কেনে পাতকক ডৰ॥ ১৬০
হেন জানি প্ৰাণী হিংসা এৰি আনমত।
সদায় কৃষ্ণৰ নাম লৈয়োক মুখত॥
বদতি ভাৰতচন্দ্ৰ এৰি আন কাম।
হৰি পদে মন সপি বোলা ৰাম ৰাম॥ ১৬১
হেমাৰ বিলাপ
লেছাড়ী
মুনিয়ে কহস্তনৃপতিত শুনা জন্মেজয় স্থিৰচিত্ত
উশীন-নন্দিনী বিলাপ কৰয় তথাত।
মোহোৰ মনৰ দুখয়ে কাহাত কহিবো কোনে সয়
হেন কুলক্ষণী মই ভৈলোহো সাক্ষাত॥
বহুত নৃপতি খুজিলন্ত তথাপি পিতৃয়ে নিদিলন্ত
মোহোৰ যজ্ঞৰ বৰ নাপালা বিচাৰি।
সভ্যাৰ মধ্যত মনোহৰ ভ্ৰাতৃণণ মাজে শ্ৰেষ্ঠতৰ
এবে নাম লৈলো মই ৰাক্ষসৰ নাৰী॥ ১৬২
হেমাশ্ৰয়া নিশাচৰী নাম থৈলেক মোহোৰ মন্দকাম
ইহাক বোলন্তে মাৰিবাক মোৰ লাজ।
অতনো কথাত গুণি মনে জীৱনক মোৰ কি কাৰণে
মৰি যাও নিমাদুতি হৌক যমৰাজ॥
ইটো দুই নৰনাৰায়ণ পৃথিৱীত আতি বিতোপন
এবেসে হৰিবে দানৱৰ ভূমিভাৰ ৷
নজানো ইসব দুহান্তৰ চিন্তিবে পাৰয় কোনে মাৰ
ৰাক্ষসক মাৰি সাধিবেক প্ৰতিকাৰ॥ ১৬৩
এহিমতে হেমা নানাভাৱে বিলাপ কৰয় সেহি ঠাৱে
তাৰা দুহান্তৰ দুখ দেখি বিপৰীত ৷
শোকে তলবল কৰি দেহা জল দিবে কৰিলেক সাহ
মৃত্যুক নগণি স্থিৰ কৰিলন্ত চিত্ত॥
