এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
বহু স্বপ্নাতুৰ ডেকাৰ চুলিত
কুঁৱলীৰ বোল লাগিল
আহতৰ গুটি খাবলৈ হাইঠাবোৰ নহা হ'ল
অৰণ্যৰ সেউজ শুহি মৰুভূৰ পিয়াহ বাঢ়িল।
আজিকালি কবি সকলৰ দৰে ময়ো
ফুলনিত পানী দিওঁ আবেলি
তেতিয়াই
ৰজনীগন্ধাৰ পাহিৰ পৰা পখিলা এটি উৰি আহি ক'লে
কেতিয়াবাই গজিছিলোঁ মই
জাৰণিত আছিলো লুকাই
বৰ অকৰা তুমি
প্ৰতীক্ষা কৰিবলৈ নেজানা
এটা প্ৰেমৰ কবিতা লেখিবলৈ
একুৰি ন বছৰ লাগেনে কাৰোবাৰ?
৩৮ / অনুচ্চ আর্তি
