এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৪
অঞ্জলি
ওখৰ বতাহে যাৰ সৰু হিয়া খনি
কৰিছিলে শীতল সদাই -
তাৰে আধা পালে মোৰ মৰিব পোৰণি
সুখে দিব দুখ আঁতৰাই।
পুখুৰী
⸺০⸺
দুপৰীয়া সূৰ্য্যদেৱে গছ-লতাবোৰ,
খেদি আনি এক লগ কৰিছে তলত,
পুখুৰী সিপাৰে থকা আমলখী গছ
জিলিকিছে পানীময় ওৰণি আৰত।
পুখুৰীৰ দলঙৰ মূৰত বহিছে
পানীত কলহ সুদা দিছে উটুৱাই,
হাতেৰে নেপোৱা হ'লে আনে থাপ মাৰি,
এই দৰে কৰি মেলি আছে ৰঙ্ চাই।
মুকলি চুলিৰ আগ তিতিছে পানীত,
নিজৰ ছয়াটিল’কে চায় কেতিয়াবা,
মাজে মাজে একোষাৰি আধা ফুটা মাত,
ৰূপহ ছবিটি যেন চায়েই থাকিবা!
