পৃষ্ঠা:অঞ্জলি.djvu/৭৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৭
অঞ্জলি

আকাশ

এক অংশ মানুহৰ অনন্ত জ্ঞানৰ
একে লুটি, একে পাত মাথোঁ জ্যোতিষৰ,
কত সূৰ্য্য অগণন লইছা কোলাত,
লগে লগে কত গ্ৰহ ভ্ৰমিছে তোমাত,
দুটি এটি উপগ্ৰহ আছে গাইপতি,
তুলনাত ধৰা খনি মাথোঁ কণা এটি।

পৃথিবীৰ নিশকতি আমি ক্ষুদ্ৰ জীৱ,
দেখুৱা আমাক তাতে ছঁয়া-ময়া কত!
ৰামধনু ৰেঘা লই মাজে মাজে আঁহা।
গ্ৰহণত ৰোহ পাতা ওৰণি আঁৰত।

কেৱল ধেমালি যাৰ অনন্ত আকাশ,
অনন্ত অনন্ত কত তেওঁৰ অধীন!
এয়েনে তোমাৰ লীলা নুবুজোঁ দেখোন?
যথাৰ্থ ঈশ্বৰ তুমি শক্তি অসীম।