পৃষ্ঠা:অঞ্জলি.djvu/৫৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৮
অঞ্জলি

চাৰিপিনে তাৰ চাৰি ডালি থকা
 সোণৰে ধুনীয়া ৰেখা।

নহয় মানুহ, এনেয়ে ছবিটি
 আধাহে হিয়াত ৰয়,
সজাগৰ মোৰ কঠুৱা ভাবত
 কেনিবাদি যায় লয়।

 

লাজুকী

কি মধুৰ মনমোহা আছিলা তেতিয়া–
যেতিয়া প্ৰথমে দেখোঁ যমুনা পাৰত,
নাই কথা নাই মাত দুইৰো যদিও
কিন্তু হ’লে জনা-শুনা দুইৰো মনত।

ফুৰিছিলা য’তে ত’তে নিশঙ্ক মনেৰে,
একোকে নেথাকা চাই বেচি পৰ ৰই,