এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৮
অঞ্জলি
বহুত হিয়াৰ ভাৰ একোষাৰি মাতে
আঁতৰায় তোমাৰ মুখৰ,
একোটি কামত চিন পালে মৰমৰ
সীমা মোৰ নেথাকে সুখৰ।
সন্ধিয়া পূবৰ পিনে উঠে জোনবাই
তুমি উঠা যমুনা পাৰত,-
হালি জুলি ফুৰা যেন ডাৱৰৰ দৰে
ৰ’দ পৰি নীল-আকাশত।
তুমি মোৰ ক'ৰবাৰ প্ৰাণ শীতলোৱা
গধুলিৰ শান্তিৰ জৰণা,-
কেনি বোৱা, কেনি যোৱা, কোন পিনলই,
ক'ৰ পৰা ওলালা নজনা।
