পৃষ্ঠা:অঞ্জলি.djvu/৩৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৫
অঞ্জলি


লোকে শুনা নাই হেনো তোমাৰ মুখৰ
 একো গীত তালে মানে খোৱা,
মোৰ হ'লে হৃদয়ত ঘৰুৱা কথাও
 লাগে যেন পঞ্চমত গোৱা।

সকলোৱে বান্ধনিৰ আঁজোৰত পৰি
 হেৰুৱালে কোমল প্ৰকৃতি;
নেদেখিলে একো কথা শিক্ষা অনুসৰি
 দেখিলেও নেদেখে দীপিতি।

তোমাৰ জনম ঠাই প্ৰকৃতি-কোলাত,
 তেৱেঁ মাথোঁ তোমাৰ, শিপিনী;
লোকৰ কথাত চলা সমাজত কই
 বহুত সুখৰ হাবিয়নি।