সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অঞ্জলি.djvu/৩২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

অপ্সৰী

—০—

দেখা নাই দেখা নাই এনুৱা লাৱণি
 কোনো দিনে সৌন্দৰ্য্যৰ গাত;
এনেকুৱা সুমধুৰ কোমল বান্ধনি
 পোৱা নাই মোৰ আতমাত;
গছৰ আগত থকা কোনেও নোচোৱা
 আলসুৱা নিচেই কোমল,
চুবলই হাত নিলে জঁয় পৰি যোৱা
 অতি কুমলীয়া কুঁহি মল।
তোমাৰ হৃদয় খনি নিচেই কোমল,
 আনিছোঁ নোকোৱাকৈয়ে মই,
মুখতে চিনিব পাৰি কিমান সৰল;
 কথা কবল'কে লাগে ভয়।
পৱিত্ৰতা সাহ লই ফুৰিছা আপুনি,
 —ভয় মাথোঁ নিজেহে নিজৰ,
দেখিলেই ভক্তি হয়, মধু-মাত শুনি
 ইচ্ছা মোৰ যায় পূজিবৰ।