এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪
অঞ্জলি
নাছিল ওৰণি,—কৰা পূৰ্ণ জ্যোতিহীন
পূৰ্ণিমাতো আকাশৰ ৰাহুৰ আঁৰত,-
এতিয়া সকলো গ’ল, নতুন আকৃতি,
নৱ-সাজ, নৱ-গুণ জলিছে দেহত।
কথা কবল’কে ভয়, লাজুকী প্ৰকৃতি,—
ৰঙচুৱা ওঁঠ-জুৰি, ৰিহা আঁচলৰ
এমুৰ কামুৰি ধৰা, চোৱা বেঁকা কৰি
ফুলা গোলাপৰ দৰে পাতৰ আঁৰৰ;
লৰা বয়সৰ ভাৱ আছিলোঁ পাহৰি,
পালোঁ ভাৱ, কিন্তু ঠাই নাই ৰাখিবৰ।
⸻
মালতী
⸺০⸺
সন্ধিয়া ৰঙা বেলি মাৰ যায় যায়,
কামাখ্যাৰ পিচ পিনে প্ৰকৃতি-কোলাত,
শোভিছে পৰ্ব্বতে, যেনে শোভে তিৰোতাই
ফুল পিন্ধি পিচ পিনে ধুনীয়া খোপাত।
