পৃষ্ঠা:অঞ্জলি.djvu/১৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
অঞ্জলি

চাওঁতেই পালো সাৰ, নাহিল টোপনি,
ভাবিলো ইটোনো বাৰু কেনুৱা সপোন,
মাত মাতি বতাহত কিয়নো লুকাল,
চাওঁমানে তিলমানো নৰ'ল দেখোন!



কবি-প্ৰিয়া

⸺০⸺

নেলাগে তোমাৰ মোক একোকে, লাগেহে
 চাবলই হাঁহিটি ওঁঠৰ,
নেলাগে মাতিব মোক শুনো যদি মই
 মিঠা মাত কোমল মুখৰ।

দেখোঁ যদি বতাহত নচা ঠেৱে ঠেৱে
 গোৱা যদি কুলিৰ মাতত,
সকলোতে সেও হই যদি খোজ কাঢ়া
 ডাৱৰৰ গহীন খোজত।