পৃষ্ঠা:অঞ্জলি.djvu/১১৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৬
অঞ্জলি


প্ৰাণ

⸺০⸺

প্ৰাণ মোৰ, আজিল’কে তোমাক নেজানো,
দুয়ো হ'লে এৰা এৰি হ'ম বুলি মানো;
ক’তনো কেতিয়া লগ পালোঁ কেনেকই
নজনা স্বীকাৰ কৰোঁ আজিল’কো মই।
প্ৰাণ, আমি বহুদিন একে লগে আছোঁ;
বৰষিলে মন মাৰি ৰ’দত নাচিছোঁ;
এৰি গুচি যোৱা টান বন্ধু মৰমিয়া’-
সৰিব চকুৰ পানী, এটি হুমুনিয়া’—
কাল বুজি মোক হ’লে একোকে নকই
যাবা তুমি চোৰ যোৱা দৰে লাহেকই;
নক’বা বিদায় বাণী-পালে স্বৰগত—
আদৰিবা মিলনৰ প্ৰীতি বচনত।