পৃষ্ঠা:অঞ্জলি.djvu/১০০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯২
অঞ্জলি


“পাহৰা এতিয়া আৰু বেলেগ স্বভাৱ
সহোদৰ বুলি আজি হোৱা পৰিচিত,
ধৰা ধৰা আকোৱালি ইটিয়ে সিটিক,
একেলগ হই সাধা আপোনাৰ হিত।”



উমানন্দ

⸺০⸺


মুকুলি পদুম-চকা পাতৰ থোৰত,
উমানন্দ, জয়ধ্বজা প্ৰাগ-জ্যোতিষৰ—
প্ৰকাশিছে চোৱাঁ সেই নইৰ গৰ্ভত
দুপিনে দুধাৰি বোৱা ৰূপালী সোঁতৰ।

উটি অহা ঢউ বোৰ সোঁতৰ লগত,
শিলত থেকেছা খাই কোবেৰে উলটি,
তিৰ-বিৰ কৰি আহি দীঘল হাতেৰে,
লৰ মাৰি গুচি যায় সোঁতকে সাৱটি।

কপালত বগা ফোঁট, গছৰ মেখেল
মূৰৰ কিৰীটি যাৰ বতাহে কোবায়,