সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অজামিল উপাখ্যান.pdf/৫১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

অজামিল উপাখ্যান 85 মোৰ মহা উপকাৰি কোননো বান্ধৱ ছাৰি, সাক্ষাতে দিলন্ত প্রাণ দান । সুধিবে খোজত্তে কথা, তেখনে ভৈলন্ত তথ্য, চাৰি পাৰিষদ অন্ত ধ্যান । তাসম্বকি নেদেখিয়া, দ্বিজৰ দহয় হিয়া, সৰিত গৈল মৰ্ম্ম চড়ি । মোক নৰকত তাৰি, কৈক গৈলা বন্ধু চাৰি, এহি বুলি কান্দে পৰি পৰি ৷ অমৃত বৰিষে বাণী, দেখাই দিব্য ৰূপ খানি, আমাক বঞ্চিলে কোন বিধি । সুধিবে নপাইলো ভালে, ইসে শোকে হিৱা শালে, হাততে হৰাইল পোৱানিধি ॥ মোৰ মহা উপকাৰী, হা বন্ধু সিদ্ধ চাৰি, কৈক গৈলা এৰি পাতকীক । তুমি সব অবিহনে, ধৰো প্ৰাণ কিকাৰণে, মোহোৰ জীৱন ধিক ধিক এহি মতে কতোক্ষণ, কান্দি ভৈল সন্ধুক্ষণ, কৰে দ্বিজে মহা বিমৰিষ । সপোন দেখিলো কিবা, ঘোৰ যম দ্রুত যিবা, সিও পলাই গৈল কোন দিশা Q