সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:অজামিল উপাখ্যান.pdf/৪৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

অজামিল উপাখ্যান। সমস্তে পাপক কৰে নামেসে নিৰ্ম্মল । অগণিৰ আগে যেনশিমুলৰ তুল । আছম্ভ মহিমা নাম ধৰ্ম্ম অদভূত। আৰু শঙ্কা কৰস নামত যম দ্রুত হাত নাক কান কাটি কৰো সৰ্ব্ব নাশ । পুনৰপি ভকতৰ যেন নেয়া কাষ । এহি বুলি গদা তুলি যান্ত ক্রোধ বৰ দেখি তিনি হতে ভিৰি দিলেক লৱৰ ! মহা ত্ৰাশে দুতৰ শৰীৰ সব কাম্পে। মৰে৷ জীয়ো কৰি পলাই যাই পাছে । নচাৱে পাছক লৱৰিয়া বহু দুৰ । হাৰা সাস্তি হুয়৷ পাছে পলাই যম হত । বিবর্ণ বদন অতি তিনিও দুতৰ । যমৰ আগত কান্দি দিলে গোচৰ ॥ শুনা সভাসদ পদ মহ৷ ভাগৱত । পাইলা নৰদেহ ভাগ্য ভাৰতত । কহিলন্ত উদ্ধৱত আপুনি ঈশ্বৰ ৷ পৰম দুৰ্ল্লভ ইটো নৰ কলেবৰ । কৃষ্ণৰ বচন ইটো পাথৰৰ ৰেখা । ঘোৰ মৰণক কিয় দেখিও নেদেখা 89