এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৭
অজামিল উপাখ্যান
সমস্তে পাপক কৰে নামেসে নিৰ্ম্মল।
অগণিৰ আগে যেনশিমুলৰ তুল॥
আছন্ত মহিমা নাম ধৰ্ম্ম অদভূত।
আৰু শঙ্কা কৰস নামত যম দুত॥
হাত নাক কান কাটি কৰো সৰ্ব্ব নাশ।
পুনৰপি ভকতৰ যেন নেযা কাষ॥
এহি বুলি গদা তুলি যান্ত ক্রোধ বৰ।
দেখি তিনি দুতে ভিৰি দিলেক লৱৰ॥
মহা ত্ৰাশে দুতৰ শৰীৰ সব কাম্পে।
মৰো জীয়ো কৰি পলাই যাই পাছে॥
নচাৱে পাছক লৱৰিয়া বহু দুৰ।
হাৰা সাস্তি হুয়া পাছে পলাই যম দুত॥
বিবর্ণ বদন অতি তিনিও দুতৰ।
যমৰ আগত কান্দি দিলে গোচৰ॥
শুনা সভাসদ পদ মহা ভাগৱত।
পাইলা নৰদেহ ভাগ্য ভাৰতত॥
কহিলন্ত উদ্ধৱত আপুনি ঈশ্বৰ৷
পৰম দুৰ্ল্লভ ইটো নৰ কলেবৰ॥
কৃষ্ণৰ বচন ইটো পাথৰৰ ৰেখা।
ঘোৰ মৰণক কিয় দেখিও নেদেখা॥
