এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৬
অজামিল উপাখ্যান
আক ৰাখা কিকাৰণে, তুমি সব মহাজন,
হেন কিয় কৰা অযুগুত।
বেদ পথ লুপ্ত গৈল, এহি বুলি মৌন ভৈল,
সিটো তিনি গোটা যম দুত॥
দুলৰি।
শুনা সভাসদ, ভাগৱত পদ,
নিসবদ হোৱা আতি।
যাৰ কৰ্ণে কৃষ্ণ, কথা নুশুনয়,
তেওঁ মহা মূঢ় মতি॥
সেহিসে অসুৰ, ৰাক্ষস সেহিসে,
নুশুনে কৃষ্ণৰ কথা।
কৃষ্ণত বিমুখ, পশুত অধম,
তাহাৰেসে জন্ম বৃথা॥
পদ্ম পত্ৰ জল, জীৱন চঞ্চল,
কৈত কেতিক্ষণে যাই।
ইটো দুখ সুখ, ঘোৰ পৰলোক,
চিন্তন্তে ধাতু উৰয়॥
