আলো শুন গোৱালেৰ জায়া
।।ৰাগঃ ভাটিয়ালী।। ৰক্ততাল।।
ধ্ৰুং|| আলো শুন গোৱালেৰ জায়া বোলয় গোপালে|
হামাৰ গাৱে ধূলা দিল তোক্ষ্মাৰ ছৱালে||
পদ।। কোনো কালে কাৰো হামু বোলোঁ নাহি তই|
এক খানি বস্তু পাইলে বাটিয়া খাওঁ মঞি||
মাগিয়া আনো দধি দুগ্ধ তাৰো বণ্টা খাই|
তথাপি তোমাৰ ছৱাল ধূলা দিল গাই||
তোমাৰ ছৱাল লৈয়া হামো মাৱৰ আগে যাইবোঁ|
পৰৰ দোষে কেনে আমি আপুনি মাৰ নখাইবোঁ||
তুমি সৱে জানা ভালে হামাৰ মাৱেৰ কথা|
শুনিয়া গোপীৰ বড় লাগিয়া গৈল বেথা||
ধূলা ঝাড়ি ঝুড়িয়া বুলিলা প্ৰিয় বাণী|
দধি দুগ্ধ লবণু খাইবাৰ দিলা আনি||
বুন্দা কৰি আনন্দে ভুঞ্জিলা পেট পূৰি|
কহয় মাধৱ ওহি হৰিৰ চাতুৰী||