সমললৈ যাওক

আজি মানুহৰ ধুনীয়া সপোন

ৱিকিউৎসৰ পৰা

আজি মানুহৰ ধুনীয়া সপোন

            নামে পৃথিৱীলৈ নামে

নতুন ৰূপৰ নতুন গুণৰ

            বাৰিষা নামিছে অবিৰামে ৷


আন্ধাৰত বহি বিশ্বমানৱে

            আছিলে সপোন দেখি

মাটিৰে পানীৰে তাক সাজিবলে’

            আছিলে লেখাক লেখি

সপোনে মেলিব দিঠকত চকু

            বিশ্বজনতাৰ জুৰাব বুকু ৷


হালধীয়া চৰায়ে

            গান গাব নেজানে

                    কন্দাকৈ সুহুৰিয়ায়,


ক’ৰবাৰ কিবা সুৰে

            তাৰ বুকু ভাঙিলে

                    ফুৰোতে আপোনাৰ

                            লগ হেৰুৱাই ৷


আন্ধাৰত বিচাৰ

জোনাকত বিচাৰ

            বিচাৰ ফুলনিত মোৰ

হেৰ অকলশৰীয়া

            লগৰী হেৰোৱা

মোৰ গানেৰে সুৰেৰে

            মচি দিওঁ চকুলো তোৰ ৷৷