এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
নাৱিক আছে।
‘তুমি খোৱা নাই কিয়?' জেম মাঞ্জাৰাৰ্ছে মোক সুধিলে।
‘সিহঁতে মোক খাবলৈ দিব খোজা নাই। মই আপেল আৰু আইচক্ৰীম খুজিছিলোঁ। নিদিলে। নাজানো ক’ত লুকুৱাই থৈছে সেইবোৰ।’
জেম মাঞ্জাৰাৰ্ছে উত্তৰ নিদিলে। এক মুহূৰ্তৰ বাবে মৌনতা। সি ঘুৰি গৈ পুনৰ কাৰটাজেনাৰ দিশে আঙুলিয়াই দেখুৱালে। পাৰত যেন পোহৰৰ তিৰবিৰণি দেখিবলৈ পালোঁ।
‘আমি পালোঁহি।’ স্বগতোক্তিৰ দৰে মুখেৰে নিগৰি পৰিল কথাখিনি। এক দৃষ্টিৰে চাই ৰৈছোঁ। পাৰৰ পোহৰলৈ কোনো আৱেগ অবিহনেই, কোনো আনন্দ অবিহনেই, যেন এটি স্বাভাৱিক সমুদ্ৰ যাত্ৰাৰ ওৰ পেলাই উভতি আহিছোঁ। মই জেমক ক'লোঁ— ‘আৰু কিছুপৰ ব’ঠা মাৰিব লাগিব।’ কিন্তু এইবাৰ সি কাষত নাই। বোটত মই অকলে। বন্দৰৰ পোহৰ কণাবোৰ ৰশ্মিলৈ পৰিৱৰ্তন হ’ল। সমুদ্ৰত নিসংগতাৰ তৃতীয়দিনা এয়া প্ৰথম সূৰ্যৰ পোহৰ।
৪৩
