সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ- ভূষণ দ্বিজ কবি.djvu/৯৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৯৩
৺শঙ্কৰদেৱ।

ৰাজাৰ আগত যাই দুহান্তে মিলিলা।
অনেক সুবৰ্ণ পাই ৰাজা তুষ্ট ভৈলা॥ ৩৭৫
আগ গুড়ি উচ্ছ্ৰিত অনেক নাৱ পাইলা।
প্ৰতাপ ৰাইৰ জীক ৰাজাক বিহা দিলা॥
দৈবজ্ঞৰ হাতে ৰাজা চাহিলা গণাই।
গাভুৰ্‌খাৰ হাতত অসম মাৰ যাই॥ ৩৭৬
শীৰিৰামখাঁৰ বেটা যুদ্ধত কুশল।
আসামৰ ৰাজ্য সিটো মাৰিল সকল॥
কেৱলে ৰাজাৰ মাত্ৰ ৰহিল নগৰ।
নদীকূলে ৰাত্ৰি তাক দিলে এক নৰ॥ ৩৭৭
কোচমাল্লা আসিয়া মিলিল এহি ঠাই।
আপুনাক ৰাখি সবে যায়ো ভাঠিয়াই॥
হেন শুনি মহা ভয় মিলিলা মনত।
ৰাম ৰাম গুৰু ৰাম ৰাই সমন্বিত॥ ৩৭৮
সব পৰিয়াৰ নাৱে চড়িয়া আসিলোঁ।
কতোদিন মানো ক্ষেত্ৰি বিলাইতে আছিলোঁ॥
ইঠায়ক আসিছোঁ গ্ৰাম চাহি থাকিবাক।
বৰ তুষ্ট ভৈলোঁ মঞি লভিয়া॥ ৩৭৯
প্ৰপঞ্চি কহিলি কথা আছে অসংখ্যাত।
সংক্ষেপ কৰিয়া মঞি কহিলোঁ তোমাত॥