পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/১৪৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩৫
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

কামসুত অনিৰুদ্ধ মন অধিষ্ঠান।
বিষয় বৈৰাগ্য এতে কৰয় প্ৰধান॥ ৫৭৮
সঙ্কৰ্ষণে অধিষ্ঠান কৰে অহঙ্কাৰ।
একে অহঙ্কাৰ হয় ত্ৰিবিধ প্ৰকাৰ।
যিমত ত্ৰিবিধ হয় শুনা নাম কহো।
অজ্ঞান যে অভিমান অপৰ যে মোহ॥ ৫৭৯
অজ্ঞান গোটক চন্দ্ৰজ্যোতি বুলি কয়।
অভিমানে কৃষ্ণপক্ষ জানিবা নিশ্চয়।
মোহোক কহয় নিশা জানা স্বৰূপত।
সমস্ত কহিলো পাৰ্থ তোমাৰ আগত॥ ৫৮০
অগ্নিজ্যোতি অভিমানী জানা বাসুদেৱ।
যাত পৰে প্ৰকাশক আন নাহি কেৱ॥
প্ৰদ্যুম্ন যে অভিমানী শুকুলা পক্ষৰে।
যাহাৰ প্ৰকাশে অবিদ্যাক দূৰ কৰে॥ ৫৮১
দিবা অভিমানী জানিবাহা অনিৰুদ্ধ।
যাহাৰ প্ৰসাদে মন সুস্থ আৰো শুদ্ধ॥
কহয় গোবিন্দ মিশ্ৰে শুনা মোৰ বাক।
যি লৱে গোবিন্দ নাম দণ্ডৱতে তাক॥ ৫৮২
বিষয় ভোগত থাকি যো নো এৰা নাম।
কৰযোৰ কৰি পুনু কৰোহো প্ৰণাম॥
হৰি কথা কহে শুনি কতো দুষ্টজন।
কেতিক্ষণ যাইবে উচপিচ কৰে মন॥ ৫৮৩

১০