পৃষ্ঠা:মণিকুট.djvu/৫৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৪
মণিকূট ৷

দৌলক দক্ষিণ কৰি,  তিনি চাৰি বাৰ ঘুৰি,
 কতো ঘুৰি পঞ্চ সাত বাৰ।
নাট মন্দিৰৰ দ্বাৰে,  সেৱা কৰি বাৰে বাৰে,
 আত পাছে পশয় ভিতৰ॥১৭৬
নাটগৃহ এৰি যাই,  জগ মোহনক পাই,
 বন্দে নম্ৰ হুয়া অতিশয়॥
কৰি সবে কৃতাঞ্জলি,  ধীৰে ধীৰে যাই চলি,
 পাছে দৌল প্ৰবেশ হোৱয়॥১৭৭
দেখি মাধৱৰ মুখ,  মনত মিলৰ সুখ,
 আনন্দে শিহৰে সৰ্ব্ব গাৰ।
শিৰে নমস্কাৰ কৰি,  হস্তে কৃতাঞ্জলি কৰি,
 হোৱে অতি মহা প্ৰেম-ভাৱ॥১৭৮
ফল, পুষ্প নিবেদিয়া,  ৰজত সুৱৰ্ণ নিয়া,
 মাধৱত সবে সমৰ্পয়।
কতো দেই কড়া কাঞ্চি,  আপুন মঙ্গল বাঞ্ছি,
 যাৰ যেন শকতি আছয়॥১৭৯
দেই বস্ত্ৰ অলঙ্কাৰ,  যেন অভিমত যাৰ,
 অঞ্জন দিয়ন্ত পুষ্প সমে।
যিটো দিয়ে শুদ্ধভাৱে,  মাধৱৰ দুই পাৱে,
 তাক আউৰ কি কৰিব যমে॥১৮০