পৃষ্ঠা:মণিকুট.djvu/৫৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

অৰ্চ্চনখণ্ড ৷

———

ঘোষা॥

মাধৱ বন্ধু, কৰুণাসিন্ধু,
তুমি মোৰ অগতিৰ গতি।
তোমাৰ চৰণে মাগোঁ নিৰ্ম্মল ভকতি৷৷


পদ॥

শুনা এবে সৰ্ব্বজন, ইটো কথা বিতোপন,
 পৰ্ব্বতক সতকাৰ কৰি।
তৈৰ হন্তে চলি যায়,  মুখে হৰি গুণ গাই,
 মাধৱৰ ৰূপ হিয়ে ধৰি॥১৭৩
অনন্তৰে দ্বাৰ পাই,  অৱনত কৰি কায়,
 নমস্কাৰ কৰি একবাৰ।
দুই হাত যোৰ কৰি,  বুলি কৃষ্ণ মহা হৰি,
 তেবেসে চৰাৱে সিংহদ্বাৰ॥১৭৪
অত্ৰান্তৰে পশি পাছে,  নৃসিংহ যথাতে আছে,
 সেৱা কৰে গৈয়া সেই ঠাই।
সেৱা কৰি আসি উঠি,  মনত লভিয়া তুষ্টি,
 প্ৰদক্ষিণে ফুৰন্ত বেৰাই॥১৭৫