পৃষ্ঠা:বালীবধ নাটক.pdf/৮২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৭৬ )

অলক্ষিত বাণৰ ঘাটত,—
কিন্তু জানিবা নৃপতি
জগতৰ অধীশ্বৰ মই,
ৰোগ ব্যাধি উপসৰ্গ যেনে
তেনে মোৰ বাণৰ আঘাত,
ৰোগত মৰিলে, নাই দোস বিশ্ব বিধতাৰ;
আয়ুস টুটিল, কালৰ মুখত পৰি,
হেৰুৱালা প্ৰাণ মোৰ বিষাল বাণত,
নহওঁ কদাপি দোষী,
অনৰ্থক নিন্দা কৰি মোক
আৰ্জ্জিছা পৰম পাপ মৰণ কালত।
বালী।  একোকে নুবুজি প্ৰভু নিন্দিলো তোমক,
ক্ষমা নাথ জগতৰ পতি,
মৰিছোঁ যথাৰ্থৰূপে পাপৰ ফলত
নাই বধা অন্যায় স্বৰূপে।
বিশ্বৰ পালক তুমি, পালিবা তাৰাক
অন্ন দিবা পিতৃ হীন অঙ্গদ বীৰক।
মুক্তি দিয়া প্ৰভো, নিন্দিলোঁ তোমাক,
ঠাই দিয়া যুগল পদত।
দেৱ অৱতাৰ তুমি