এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৭৭ )
সাধিলা দেৱৰ কাম
সিদ্ধি হ’ল ব্ৰহ্মাৰ বচন৷
বুজিলোঁ এতিয়া মই,—তপস্যা কৰোতে
বৰ দিওঁ বুলি
শাপ দিলে ব্ৰহ্মাই ছলেৰে,—
নমৰিলোঁ ৰোগৰ হাতত
নমৰিলোঁ সন্মুখ ৰণত
নমৰিলোঁ জল জন্তু দৈৱৰ হাতত,
নাচৰিলোঁ ধৰ্ম্ম কৰ্ম্ম
তথাপিও স্বৰ্গবাসী হ’লোঁ,—
তোমাৰ হাতত পৰি
ঠাই পালোঁ অনন্ত স্বৰ্গত।
শৰীৰৰ বল ক্ৰমে কমিব লাগিছে
যাব প্ৰাণ অলপ পৰতে
দিয়া প্ৰভু মুক্তিৰ উপায়৷
ৰাম ৷ পাপ মুক্ত হ’লা তুমি ৰজাৰ দণ্ডত।
লোভ মোহ তাপ ভয় কৰা পৰিহাৰ
পাবা স্থান বৈকুণ্ঠ পুৰত।
অনুচিত তপস্যাৰে ব্ৰহ্মাক বন্দিলা
পাপ পালা বৰৰ সলনি।
