এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ২৯ )
বালীৰ প্ৰবেশ।
বালী। শুনিলোঁ শুনিলোঁ ৰুমা,
সকলো তোমাৰ কথা,
কিয় তুমি পৰ ভাব কৰা মোক?
তুমি মোৰ হৃদয় পুতলী
তোমাৰ স্বামীক বনবাসী কৰি
ৰাখিলোঁ তোমাক প্ৰাণেশ্বৰি
তোমাৰ সুখৰ হেতু তোমাৰ স্নেহত।
সেইদৰে তুমিও ভাবিব লাগে
আত্ম ভাব কৰি
ঠাই দিব লাগে মোক
তোমাৰ হৃদয় মন্দিৰত।
ৰুমা। পূজনীয় আপুনি দাসীৰ;
আপোনাৰ মুখত কদাপি
এনেকথা ওলোৱাও অতি অযুগুত।
দুখুনীৰ দুখৰ লগত দুখ নেজাপিব,
অনাহক নিদিব যন্ত্ৰণা,—
পিতৃ জ্ঞান কৰোঁ আপোনাক।
বালী। কদাপি নক’বা এনে কথা;
প্ৰাণেশ্বৰী ৰুমা,
