পৃষ্ঠা:বালীবধ নাটক.pdf/৩৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ২৭ )

সেই দুখে পিৰিব নোৱাৰে কাৰো মন।
দুখত বেজাৰ কৰা জন্তুৰ লক্ষণ,
বিপদত ধৈৰ্য্য ধৰা মানুহৰ গুণ,
কিন্তু বিপদত পৰি আনন্দ মনেৰে থকা,
স্বৰ্গবাসী দেৱৰ লক্ষণ।
এতেকতে ৰুমা, পাহৰা দুখৰ কথা,
সখীদল আহিছে এতিয়া
শুনা এটি আনন্দ সঙ্গীত।

সহচৰী সকলৰ প্ৰবেশ।
গীত
নক’লা মনৰ কথা
মনৰ বেথা মনত থ’লা।
টুকিলা চকুৰ পানী
সুখ নেজানি দুখত ৰ’লা।
ভাবিছিলা,-সুখৰ ৰবি
উদিলে পাৰ হৃদয় ছবি
বিপৰীত বিধিয়ে পাতে
চিৰদিন আশাতে ব’লা।
সহচৰী সকলৰ প্ৰস্থান।