এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৭ )
নাচে লগে লগে।
দেখি তাক অমৰাৱতীৰ
দেববালা সকলৰো যায় বৰ—
কৰে আহি ইয়াত বিহাৰ।
ৰক্তোৎপল শোভিছে পানীত
আচ্ছাদিত গোটেই সৰসী
ৰাজহাঁহে আনন্দ মনেৰে
কৰিছেহি তাত বিচৰণ;
উৰি গৈ আকাশৰ পৰা
বেলিসূতা পেলাব লাগিছে;
চোৱা সেই সূতা আহি
পৰিছেহি আমাৰ দেহত।
বতাহত কঁপিব লাগিছে সৌৱা।
সৰসীৰ সুনিৰ্ম্মল পানী,
উঠি তাত সৰু সৰু টো
নচুৱাই দিছে পদুমক।
লক্ষ্মণ। সুশোভিত সুন্দৰ সৰসী।
তাতে, বসন্তৰ মৃদু সমাগম,
মৃদু মৃদু বলিছে সুগন্ধ বায়ু,
মৃদু মৃদু বাজিছে দূৰত।
