এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৮)
মউ সনা কুলিৰ সঙ্গীত;
চালি ধৰি নাচিছে ম’ৰাই,
তাৰ লগে লগে যেন
শূন্য পথে উৰিযোৱা কোমল চৰায়ে
কোমল সঙ্গীত এটি শুনাব লাগিছে।
পালে আহি এই ঠাই
নপাৰে মনত আৰু
অযোধ্যাৰ অতুল গৌৰৱ,
নেথাকে মনত তাৰ স্বৰ্ণময় বাট-পথ
ৰদৰ পোহৰ পৰি জক্মক্ কৰা
ওখ ওখ প্ৰাচীন মন্দিৰ;
এনেকুৱা মনমোহা প্ৰিয় দৰশন
চকুত পৰিলে
কেনিবা আঁতৰি যায়
হৃদয়ৰ সকলো যাতনা।
ৰাম। কিন্তু নেযায় আঁতৰি হ’লে
হৃদয় বিদৰা মোৰ শোকৰ কাহিনী।
হৃদয় প্ৰতিমা মোৰ
প্ৰাণতুল্য জনক নন্দিনী—
নেপাহৰোঁ,-নোৱাৰোঁ লুকাই থব
