এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০২২
ফুলৰ চানেকি।
ৰাজচৰাত জয়মতী।
⸻
ৰজা।—দিব লাগে পতিৰ সন্ধান;
শুনা, আজ্ঞা মোৰ।
জয়া।—ৰজাৰ অধীন প্ৰজা; নোহে তাৰ হিয়া।
আজ্ঞাধীনা বুলি এবে আহিছোঁ ইঠাঁই,
ৰাজাজ্ঞা পালন হেতু, পালিম যি পাৰোঁ;
—অহা নাই হিয়া মোন বলি দিবলই।
নিদিওঁ বুলিছোঁ মোৰ স্বামীৰ সন্ধান,
নিদিম প্ৰাণান্তে। নডৰাই জয়মতী;
নেদেখাবাঁ নীচ বিভীষিকা। ৰখা নাই
বাকী ঘোৰ লাঞ্ছনাৰ;—ৰজাৰ বোৱাৰী
হলোঁহি চৰাত থিয়; আহিল অখ্যাতি
ইন্দ্ৰবংশী আহোমৰ আজি! আছে নে কি
বাকী আৰু কিবা?
ৰজা।—নতুবা অৱশ্যে হব শাস্তিৰ বিধান।
জয়া— কিয় এনে হীনবল দেখোঁ সিংহাসন!
কিয় অকাৰণ বিচাৰে কাতৰ ভাৱে
সুদৃঢ় প্ৰতিজ্ঞা মোৰ পাবলই লৰ!
কিয় ভয় প্ৰদৰ্শন, শাস্তিৰ বিধান
ধৰিছে আগত মোৰ! জনা আছে মোৰ
লাগিব সহিব ক্লেশ নশ্বৰ দেহাত;
