এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৬৪
ফুলৰ চানেকি।
মলয়াৰ বোকোচাত উঠি; হিমালয়
চুড়া জিনি জিলিকিছে জুৰি লঙ্কালই।
অমৰ সি সৱ নাম, আছে চিৰকাল,
আছেমানে জগতত চন্দ্ৰ-দিবাকৰ।—
নুবুজোঁ বীণাৰ সুৰ,—মূৰুখ সন্তানে,
নকঁপে ফুলৰ থুপি, নসৰে এপাহি
বাজীফুল অভাগাৰ বঁজা কল্পনাত!
তথাপি হৃদয়-তন্ত্ৰী বাজি উঠে ঘনে,
দুৰাশাৰ উচটনি পাই অন্তৰত!
গুৰু-দীপ্তি আগ কৰি,—অন্ধৰ চকুত
যেন প্ৰদীপৰ তাপ,—উমানে উমানে
দুটিমান তলসৰা পাইছোঁ বিচাৰি;
গাথোঁ তাৰে এটিধাৰ দৈন্য ফুলচাকি!
অযোগ্য ই বেণীলই, কণ্ঠ নুজুৰায়;—
থাকোক এপাশে পৰি, পাদপদ্ম স্পৰ্শি।
দিয়া সুৰ দেবি! ৰচোঁ অভাজন মালা।
⸻০⸻
