বেটা। [ ৪৯১) হেপোৰ-পিটা। কেটিয়া (আ.) যেকটি মাহেকট কাৰণ মই ৰা অধিক এনৰ এটাৰ তোল।(স) বা তকাই কাঠ | ওপৰত আন এটা পৰ টে- বা সচি; ঘহনি খাই কাঠ। কেন হোৱা সাচ। নিশিতে নেৰুে ৰা। হোই (অব) লোকে দু পোত টোমো (বি) মান, ও-গণ। আনন্দ প্ৰকাশ কৰা মাত। হে। যেটি (স.) হয়েৰে পানী মত হেঁকাওলা, বৰ পৰিশ্ৰম পা, হাৰাশাকি | পিয়া, (মাছ খাটে)। চেই। হেকাৰ, (সা.) উচ্চ শৰেৰে আবাহন হেঁটুলু (স.) এৰি সেই ৰীয়া ক(দেওত খাটে)। হেঁটমূৰ। (বি) ৰোৰ এশীয় হকে (বি) হৈয়া, অলপ বেকা, | টেৰীয়া ) Hযুক্ত। এঢলীয়া। হে (স.শ, আমাৰ কট: নান হেঁকেৰাহেঁকেকি, (বি) এটা এফাললৈ। লগো এটা সলি; যা আনটো আন ফাললৈ, হৈয়া। ঘূৰে মূৰে মাৰি। হেকে অব্য.) ঠেকাই। । তো-মাৰি (স.) কে গত হে (সা) হেঁচা দি, ঠেল।। বগাওঁতে হাতেৰে বিৰলৈ পথ- লিকৈ ৰা মাৰি যায় না হেঁচ (স.) হেঁচা কা, ঠেলন। হেঁচনি , ঠেলা ৰা চা পা। | হেঁপা (স.) পাৰ-বাসি খো৷ মে এইচপি (স.) বেচা-ঠেলা! | বীৰ নিচিনা এবি বনৰীয়া। চেনী ( ) আন কোনো বৰ | পো যে, গত বা জাত যা ওপৰত ভৰ-দিয়া গধুৰ। ৰিলৈ বৰ কৈ হাত দে। যোগ (স) ঠা, ওপৰ পৰা তললৈ | হেলাই-ফোপাই (কি বি) ফোপাই | ৰা এতিৰ পৰা আন ৰাতিলৈ লোপাই, হেলাই-বোই। সৰাবৰ কাৰণ হাত-আদিৰে কৰা | বেপাকে হাৰিয়া, ৰ ৰ। | - ভাই, বৰ চেক না পিয়াহ।। যেহেচি (স.) ঠেলাঠেলি। | পোৱাৰি) হত না। বেচা () আগলৈ, ওপৰলৈ ৰা | নেপোৰ-শিতা () মুখেৰে বোেৰ এল। সে ) ঠেল। পোেৰ নিপিটি কে ওপৰ (স) একো। পাৰৰ| গ।
