শে।। ৪4) সোণতে।। গোচৰ (স.)এনৰপৰা আন এ+ | নোৱৰা (সশৰণৰ মনতপো। নত লগা (বোগ বাটে; প | সোনু (স.) এৰি গছ। তে। ৰ আৰ; যেনে, আপ। নেহি , (স.) সি কেননা সেচৰাইছে। (বি। এজনগৰ কৰাৰ বিচাৰ কৰি দিয়া না। গৈ আন এজন ৰা”। | | সোঁৱাহী-প ) (স.) এৰি ৰা সে জানে কি বি) জেনে সমানে | লোহী-পোৰু মূৰ আৰু কলা পোৰ দি থাকোতেই। যেনে, | পাখিৰে পত। সে-লেনে ৰাতি পাল। | সে-শৰীৰে, (জিৰিকৰীৰেীৰ সোত, (দশ) পানীৰ গতি; বৈকা | | নেবাকৈ। পানী। শেভ সোঁৱৰ, অপকাৰ | সোগোষ। (স.)গৰী পই। | এতিল দি। সোণ) (স), এবি মুলীয় সেঁাতা স.) নৈৰ শাখা, তি; সোণা) হালধীয়া বহু গুণ। খন যে লৈ ৰ খোৱা ৰ। | শোনা? (স.) গান ৰা তাৰ সেঁত সেতা (খ) শাহ লওঁতে নাৰে সোঁত সাত শ। সোণাই) চেনেহেৰে মত যাত। সোফলীয়া (বি) সোঁফালৰ। বেস। | সোণা(বি) সোণৰ অৰে লৈ সোৰ (শ) মাৰ ৰস, আদ | মুখযুক্ত প্ৰিয়;ী) সোণাই। সে-বয়সীয় (বি) হীমা | সোণাৰ ()সোণাম-কৰে।তা। বয়সীয়া। সোণাৰিগঢ়ী, (বি) বৰ অনি। সে-মা। স. )এক মা।। সে (n.) সোণাক (স) এৰিখ কাঠা গছ। পুনৰ মনলৈ আন; নিত না। সোণালি } (বি) সোণ সোণ,( স) গৰ, বৰ,। সোণাৱালি) সোলানী-, মনত ৰান; পুনৰ মনলৈ | আনন। নোপোল (ক) বালি বুই পোশ সোশ) বি কা| | উনি নয়। লিখি থোকালোলে সোণ-ত (ৰি)দেখতিৰে লিগ চিঠি; কোপ। | শোণ কোণেতিক
