বাঙপকীয়া । ( ৩১৭) বাখৰ। দুই মূৰ জোলা অলপ বেক। এচটা | বাক্ (স.) কথা, মাত। সধ) ঢাল, | বাহ,শিকিয়াত বন্তু নিয়া কানমাৰি। পাত্ত কাতিকৈ তাৰপৰা পেল। বাওঁ-কীয়া (বি) বাওঁফাললৈ ঘূৰা। | বাকনি (স.,' দুই বাহৰ পাতি ; বাওঁ-ফলীয়া (বি) বাওঁফালৰ। । বৌ, পুথিৰ ৰকল।। ১ বাওঁহতীয়া (বি) বাওঁ হাতেৰে কাম- | বাকৰি (বি) চন পৰি থকা,চাহ-নকা। | কৰা, ৰাওঁ হাতৰ ফালে থকা।। বাকৰিয়নি(স.)ছন পৰি থকা মাটি। বাক্ (স.) এবিধ মাছ-গােৰা পানীৰ | বাকলি) (স.) ফলৰ ওপৰৰ ছাল, বাকল) গুটিৰ চোকোৰা, মাছ বাকবাকী” চোৱ।। গা-ঢাকা বাকলি। বাকোহ, (স. বা.) আঁচুৰি ঘা লগ।। বৰাজ(স.) এবিধ আঁকাবকা সাপ। বালিস (স. শ.) যিবিলাকে বাণী “ব” চোৱা। ( শুন। | পিন্ধা গছৰ ছালৰ মােটা কাপােৰ। বই (স.শ.) গাইৰ শুন; মাইকী জৰ । বাকলীগ(বি)কলি লগা,বাকলিযুক্ত। বাকী (স.শ.) অৱশ্যে, ব্যয়ৰ পাচত বাট (স.) ভাগকৰ ভগাই দি। | | (কদ স.)-টোতা; (জ) বাটত। বাঢ়ি থকা বস্ত। (বি) শেষব্যয়ৰ বাট (স) বাঁ-টি বা ভগাই দিয়ন। | পাত বাঢ়ি থকা; অনা, নিয়া বা বাতি (স.) বা, পেটৰ পৰা মুখে দি লােৱাৰ পাচত শেষ থকা। | উলিওৱা । বাক-চতুৰ) বি) কথা-কোৱাতনিপুণ, বাৰী (সশ)বিধৱাৰামীম-তিৰোতা | অকপট ভালকৈ কথা কব পৰা। খহ, (স.) এবিধ ফোপােলা গাঁঠি | বাৰু-চতুৰ) (.) উত্তমরূপে লালী | যুক্ত গছ। বাহনি (স.) বাহৰ হাৰি, বাহ-বাৰী। | বাৰু-পটুতা) লগাই কব পৰা গুণ বাঁহী (স.) মলী, এবিধ বিমুক্ত | বা শক্তি। [কথা। মুখেৰে ৰজো বা বাভ। । বাক্য (স.)কথা, বচন, মাত,এফাকি বাঁহ-গা, (স.) বাহৰ কোৱৰ। ৰা বাক-বিঙ্গাস (স.) ব্যাকৰণৰ নিয়ম | মতে শব্দবিলাকৰ ৩ শাখনি। বাঁহ, পতীয়া (বি। ৰাহপাতৰ নিচিন।। | ৰাখ, (৭)হীৰাপান-ভালিমা আমি বহপাতী (স.) এবং সৰু চেপেটা। চমকী শিল; আয়াত দিয়া মাছ। | | না কামােল গত বোেলা
