তাটি। [ ১৪৪)। চাণ। চাদিক, (বি) পৰিাৰ, নিকা। | চাট ল শ লোেক নষ্ট কৰিবলৈ চাকনৈয়া (সে পাক, ব্যৰি কৰা উচ্চ প্ৰশংসা; উপাসা,তা। এ পানী। টু (বি) চাটু, উপাসক ১ চা-গৈ (জি বি.) হল, স হ | গলি (স.) এটা অতি হীন | যেনে, সি হিল চাগৈ। | জাতি (ী) চালী। চাটি (স.) সিংহাসনৰ ওপৰত | চাভ স. *) পানী-পিয়া চাই। চপ বা খাটৰ ওপৰত আই | চাহু (১) হু, হিটালি, তা যতন। [তাপ। | টেলি। চাটি-চলোৱাৰ, সে. +)চাটিত ত| চান (স.) ৰাৰ হাতৰ দুই জাতিৰ চাৰিী। (স.) “চাদেশী | দীঘল গোটা ম, বাটি। চান চালিটো চোৱা। কা, সৰু এভাগ চুক। [হি। গাজী শেল বাহৰে সৰ এৰিং | চানেকি (স.) যি ব চাই আন মাটিকটিও যতন। কোনো ৰ সজা বা না যায়, বী (স.) এবিধ টো সৰু | চানেকীয়া (বি) ইত তুল্য, প্ৰায় সব ণীয় পাতেৰে বন-শা। ] ৰ নিচিনাটা বিশেষণৰ পাচত চাচাৰু (সকোনো লোকৰ। থাকে) ষেন, কলা-চানেকী।। আগলৈ যাওঁতে ভয় বা লাজেৰে | চা, (স.) এ কোন; এৰিখ এমৰি মূখ লুকোৱা কাৰ্য্য। শাক। ( .. চল , উপযুক্ত গান (সশ) এৰি গছ। | সময় বিচাৰ প্ৰায় যে ভাৰত)। vই সেশ.) বহাগৰ বিহুৰ দিনা গৰুৰ | চাত্মাণ, (স.) চাৰি পেৰাচিত। গাত মাৰিবলৈ চকলিও হালখি- চাপ, (৩) ওচৰলৈ যা; আপোনাৰ এদি-দিয়া ৰাহৰ শলা; এড়-ঘটা ঘৰ এৰি লোকৰ যত ল ল। মাৰি ওচৰলৈ অহাৰ গম ৰা। কোচ খা; নৈৰ মাৰা তিলৈ চাটল (স.) এবি মিহি পাট , না)। চাপ, কোট। | পোৰ। (লো খেয়া ৰ। চাকলি (স.) তিৰৰই জিত চাটনি (শ)জেনত কচি মাষলৈ | পি। এৰি লাৰ। চটি (স.) টনি, গাৰ ৰ| গপনী (স.) *পনীয়া চো।। ১ মন হত যোলি। 'চাণশৈশ.) যে হাতেৰে কৰা
