- - কুকুৰ। [৮১ কুটীলতা। কুকুৰা (স শ.) এবিধ সকলোৱে জনা | কুচাল (বি) অশুনি, মলিন বেশী। ১ চৰাই (স্ত্ৰী) কুকুৰী। কুৰ (স.) লতাৰে আবৃত কৰি ঘৰৰ কুৰাপীয়া (ম. শ.) কুকুৰাৰ জৰ | নিচিৰা কৰা ঠাই। | নিচিনা বা ফুল-ধৰা এবিধ গছ। | কূলত (স ) এবিধ লতা। কুকুৰা পুহিয়া (বি যিলোকে কুকুৰা | কুট (সশ.) সৰু-সৰুকৈ কাট; পাতেৰে চৰাই পোহে। অলপ অলপকৈ ছোন ক; কুকুৰীকণা (বি) গধূলি চকুৰে নে। কাপেৰে চিন লগা (স) বাক্যৰ খো, (স.) গধূলি চকুৰে নে। মাজত বা এত ৰবৰ' চিন, দেখা মানুহ (স্ত্ৰী) কুকুৰীকাণী। শাৰীৰ ওপৰত আখৰ তুলি দিয়া কুকুৰীকাণ, (স.) গধুলি চকুৰে নে | চিন। দে হোৱা ৰোগ। | কুটন্ (দ. স.) কুটা কাৰ্য। তো। বুকুৰাপিট্য (বি) গালিৰ দ্বাৰা বৰ | কুটে তা (ক. স.) যি কুটে। (a) অপমান-পোৱা। | কুট, (শ) এবিধ অৰৰ গছ। কুকুৰাত, (স. শ.) প্ৰতি-পাৰিৰ সমু-কুটনা (স. শ.) তাং-কুটা গৰু , কুৰ খৰ চাৰিটা পাতৰ দুয়ো ফালৰ নিমিত্তে তিৰোত যোগোৱা পু জোয়া বাত। কুটনী (স.) এবিধ মাছৰ কুকুৰ ধুলি (স. শ) অধম বা অতি | নিমিত্তে তিৰোতা যোগো তিৰী। সামান্য মানুহ। | কুট (বি) টুটকীয়া, লগনীয়া। (স.) বুকুৰ নেচিয়া (স, শ.) কুকুৰৰ নিচিনা | টুটকীয়া লোক খ্ৰী, পু। এবিধ সৰু বাঘ। কুটস্থালি (.) টুটীয়াৰ প্ৰভাৱ বা কুসৃত (দশ) এবিধ গছ। বুকুহ (স. শ.) এবিধ চৰাই; খেৰ- কুট। (স.) ছিগা নেছি। আদি পাতল বহুত লাগি ওপৰলৈ কুটি ) {(স.)হাঁহি-ভোলা কথা উৰি যোবাই। কুম (স, শ) কাশ্মীৰ দেশত হোৱা | কুটিৰ (স. শ.) পা, ঘ। এবিধ বনৰ হালধীয় ফুল। | কুটিল (বি) বো; কলা, মনে- কুৰী (ৰি সশ) “কো শৰৰ। মুখে এক নোহোৱা; [ল। স্ত্ৰীলিঙ্গ। || কুটিলতা (গু. শ) লিৰ ৰঙাৰ ৰা কুটি-ৰুবাসন
