পৃষ্ঠা:চুপহি.djvu/১৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২
চুপহি।


নকৰি মনত অলপো মুকুতি
 কিয় খেদা খাই থাকে।
কি দোষ কৰিলে  অভাগিনী ফুলে
 দিয়ে বসতি চেচুকে॥
একেটি মালতী  গোন্ধে মলমলি
 ফুলি আমোদয় দিশ।
বলাই কতনো  সুগুনী মৌ-মাখি
 জানে সব কত ৰস॥
কৰয় পবিত্ৰ দুষিত বাটক
 কৃটি নিজৰ গুণেৰে।
আয়ুসৰ বৃদ্ধি মনৰ মুকলি
 ইটো সেবি জনে কৰে॥
গুণ-গ্ৰাহী হই  মৌ-মাখিৰ দৰে
 বিচাৰ যুগুত সদা।
বাহিৰে সুৱনী  ৰাখি কাতি কৰি
 ত্যাগিবা ভিতৰ সুদা॥