এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
উত্তৰা
তুমি কি নোহোৱা তেঁও? ক’লে যি সাদৰে;—
“দৰা কনিয়া” ৰে স’তে খেলিম ছোৱালী হঁতে,
“আনি দিবা, বৃহন্নলা! বিবিধ বসন
কৌৰৱ-সেনাৰ গাৰ, কৰি ৰণ॥”
নোহোৱা কি তুমি, সোণ! ভোমোৰাৰ গুণ্ গুণ্,
বাসন্তী কুলিৰ কুউ মলয়াৰ বা-ই
যাৰ চাৰুফালে কালি আছিলে শুৱায়?
তুমি কি নোহোৱা, আই? কালি বীনখনি বাই,
কোকিলাৰ মধুময় সুৰত মিলাই
গালা যি মধুব গীত পৰাণ ভৰাই?
পিন্ধি যুদ্ধ-সাজপাৰ মণিমুক্তা অলঙ্কাৰ
অভয়ে যেতিয়া আহি মাগিলে বিদায়,
তুমি কি উত্তৰা সেই? যি বুলিলে চাই;—
মুদু মিচিকিয়া হাঁহি (শুৱনী গোলাপ পাহি)
“প্ৰাণনাথ! আজি মোৰ ল’ৰাটিৰ বিয়া—
কাতৰে মাতিছোঁ, আজি যুদ্ধ এৰি দিয়াঁ॥”
এই বুলি পাছে তুমি নাইনেকি দিয়াঁ আনি।
হাঁহি হাঁহি পুতলিটি স্বামীৰ হাতত?
কত ৰঙ্গে চুমা খাই লাহৰী গালত?
খিল্ খিল্ কৰে হাঁহি তুলিলই পুতলিটি
২৩
