Disguise ( 214 ) Disloyal Disguise ( ভিচােইজ) ০. 1. to change the appearance of, to dissemble x2, ভেশন কৰ, ভাওনা কৰ, গােপন কৰ। n. a false appearance দ্মবেশ, ভেশন। Disgust (155.7%). n. distaste, dislike, loathing আমনি, বিৰতি, অনিচ্ছা, ঘৃণা। Disgusting adj. provoking dislike আমনি লগা, বিৰক্তিজনক, বিচিনা লগা। Dish ( ডিহু) n. a plate, the food in a dish থাল, থালত দিয়া আহাৰ, ভােজনপত্র। Dish up = to serve up old material cooked anew বাহিব নকৈ খাবলৈ জিাই দে। Dishearten (fus 16.) v. t. to discourage, to depress হতাশ কৰ, নিকৎসহ কৰ। Disheartened adj. depressed pota, fazente! Dishevel (fc1) v. t. to disorder the hair চুলি আউলবাউল কৰ। Disbonest (fowa ) adj. not honest, insin- cere অসং, কপটী, অবিশ্বাসী। Dishonesty (ডিঙ্গনেষ্টি) n. want of honesty কুটিল স্বভাৱ, প্রবঞ্চনা,অসাধুতা। Dishonour (f6w-87912) v. t. to disgrace, to reduce অপমান কৰ, অপদস্থ কৰ, বেহুমত কৰ, অখ্যাতি কৰ, অনাদৰ কৰ, দুর্নাম কৰ, ভ্ৰষ্টকৰ, সতীত্ব a& **; to treat with indignity (83 **,
- T*CH; 10 refuse payment, as of cheque
হুখি অাহ কৰ। Dishonourable adj. disgraceful লজ্জাজনক, নিন্দনীয়, অপমানজনক, অময্যাত। Disillude ( fubffag:) v. t. to free from illu- sion 2113 y 731 Disillusion th, freeing from illusion ভ্রান্তি দূৰ কৰ। Disinclination (155, safatav) n. unwilling- ness অনিচ্ছা। Disincline (footapita) v. t. to turn away inclination from * * Disinclined adj.averse অনিচ্ছুক, অমত। Disincorporate (ডিইনকৰপৰই) v. t. to deprive of corporate rights কোম্পানীৰ যত্ন ৰহিত কৰ, সংক্রামক ৰােগৰ পৰা মুক্ত কৰ, সেচ ব্যাধি 051, faos * Disinfectant adj. n. atfer নিবাৰক ঔষধ। Disinfection. Disinherit (fostacerat) v. t. to deprive of an inheritance পৈতৃক সম্পত্তিৰ পৰা বঞ্চিত কর, উত্তৰাধিকাৰী ৰ ৰহিত কৰ। Disinheritance n. উত্তৰাধিকাৰী স্বত্ব লােপ কৰণ। Disinter (ডিইন্টাৰ) v. t. to take out of a grave কবৰৰ পৰা পানি উলিয়া। Disintegrate v. to separate into parts মূল অংশবিলাক আলগ কৰ; to break up ডােখৰ ভোধৰ কৰ। Disinterested (fototract:) adj. having no interest, impartial নিৰ্থপৰ, সম্পৰ্ক ৰহিত, অপক্ষপাতী, নিৰপেক্ষ। --n. Disinterestedness adv. Disinterestedly fazy U1TTI Disjoin (fus-uta) v. t. to separate what has been joined জোৰা সােলােক), জোৰা মুকলি Disjoin v. t. to separate joints stif মোকোলা, বৈলেগ কৰ। Disjointed (f56-) adj. unconnected, incoherent অসংলগ্ন, বা নথকা। Disjunct (165**) adj. disjoined qe*, 09179 Disjunctive adj. disjoining fatate, পৃথক বােধ। —n. a word which disjoined বিয়োজক, অব্যয় শব্দ। Disk see Disc Dislike ( fubu16) n. to have an aversion to (781 071, 991 *11-n. disinclination, aversion অনিচ্ছা, ঘৃণা। Dislocate (fugaz) v. t. to displace, to put out of joint স্থানান্তৰিত কৰ, ছোহক, লো সােলােকা, আচল ঠাইৰ পৰা আঁতৰ কৰ। Dislocation displacement Transfo n. Dislodge (f05. ) o. t. to drive from a place of hiding or rest থকা ঠাইৰ পৰা খেদা, চোঙৰ পৰা খোদ দে। Disloyal (65,777) adj. not loyal, faithless, treacherous ৰাজদ্রোহী, বিশ্বাসঘাতক। Dis- loyalty n, want of fidelity 2017 aft wef, বিশ্বাসঘাতকতা। Disinfect ( 165-56-67*) v. t. to free from in- fection, to purify (81671 artfatfat 10731
