৮৭০ না। ২; ৩-৩; ১৫। ইলেৰ কৰ নিৰািকৈ থাকোৰ এ পু। বুশ, চ ঘণশ, আৰ এ ৰায় স্থাপন কৰি। কাৰণ খালি কাদেৰ | ৩ দিয়া খোড় আৰ শিৰা যখ। , লিলিক খালি লল, আৰু পিলিক, | লৌৱ আশাৰী জানায়, নিৰ ৩ সালতায় ভাবে নষ্ট কৰিলে। তোৰ | তৱেলি, লিকা , যোৱা লোক, বিলাৰ ঢাল বেলাই কৰা, পাৰুমী আৰু মৃতৰে বৃশি; যা শীমাই বিল নিয়ে যায় কাপড় পি; তেও লালু। মাই, নিতেৰ ওপৰমানু উয়। ৱে দিন বুধবাৰ তিখ। লিলিকে, অক।। পৰমাৰী বি ফায়ামিনী বেশ্যাই আগে- ত্ৰা ধড়ক মাৰ খায়। নগৰবাৰি। শাৰ বেশ্যাৰ ৰায় ভিৰিলা প চাইত ৰযোয় বল ৰে চলি সে আপোনাৰ ক্ষয়কাৰীয় গোলিক ৰযুখিন লিখনেলা খাবে , তাই বিকোকৰ এইবাৰ সেইবোৰ দেখিলৈ আৰিয়ায় নিচিনা, সেই.যটি। বাহিনীবিলাকৰ বিৱা কৈ বেৰ বিজলীৰ নিচিনাকৈ অতি বেগেৰে গৈছে। দেখা, ময় তোমাৰ বিপ; ম তোমাৰ কাগজ ৫ ৰমই আপোমৰ ধানবিলাকক মনত কৰি; আচিল তোমাৰ মুখৰ ওপৰলৈকে দায়ি মা শিবিলাকে যাওতে যাওতে উট খাই। অনাবৃত কৰিম; ময় ৰাতিবিলাকক তোমাৰ শিবিলাকে তাৰ গড়লৈ লৰালৰিকৈ গৈlে উলা, . আৰু মাকে তোমাৰ গান আৰু নগৰ ৰান্না উপায় যুক্ত কৰা হৈছে।] v দেখুৱাম। আৰু ময় তোমাৰ ওপৰ ঘিল ৬ মদীববাৰ দুৱাৰ মুকলিগৈল, ৰাগপনীত মৈলা বা সেলাই তোমাক যুনীয়া কৰিম,আৰ । লীন হৈ গল। আৰু হুৰ অনাবৃত হ তেওঁক। তোমাক মানুষেৰ লাগি চাই এক বন্ধুকে | নিয়া হল, অৰুি তেওঁৰ লিগিৰীবিলাকে বুক।। স্থাপন কৰিম। আৰু যি কোনোৱে তোমাৰ ভুকুৱাই কপৌৰ ৰেৰে শোক কৰিছে। কি। চবি, সি তোমাৰ পৰা পলবি, আৰু নীৰি নীনবি আগৰ কালৰে পৰা এ জলপূৰ্ণ পুংৰি | উৰ লৈ বুলি কব; কেন তাৰ নিমিতে | ৰূপ; তথাপি সিহঁত পলাইক, লোকে থাক। বিলাপ কৰিব? ময় ক ণৰা তোমাৰ নিমিত্তে ১াক বুলিলেও কোনেও উভটি নোচায়। তোমা- ৮ দিৰ বোৰু বিচাৰি আনিম? যি নো- লোকে কুপ লুট কৰি মিয়া, সোণ সুট কৰি। অযেন নদীৰেৰ মাৰত আছিল, যাৰ চাৰি নিয়; কিয়নো সাচি থোৱা বস্তুৰ সীমাই নাই। কালে জল আহিত, যাৰ কো সাগ সকলো প্ৰকাৰ মনোহৰ বন্ধ অতিশয় অধিক আৰু গড় সভ, সেই মো.আমোনকৈ জানো ১. পৰিমাণে আছে। সেই নগৰী খুন, সুদা, আৰু ১ তুমি উত্তম। কৃ আৰু মিচৰে অসংখ্য উচ্ছয়; হয়ত মন পমি গৈছে আৰু আঠৰো সৈন্য চায় তাই সৰল কৰিছিল; পুন আঁঠুৰ লগীলগি হৈছে, আটাইৰে কঁকালতা আৰু ৰীয়া লোক তোমাৰ সাহায্যকাৰী। বেদনা, আৰু আটাইৰে মুখ বিবৰ্ণ হৈছে। ১০ তথাপি তাইক দিয়া হৈছিল, তাই দী ১১ য'ত কোনেও ও নলগোৱাকৈ সিংহ সিংহিনী। লাল শক্ত, তাই পিৰিলকি মাচাই আৰু সিংহ পোৱালি ফুৰিছিল, সিংহ সেই অলির যত আচারি কোখ গোধর এ আৰু। | সিংহর সেই খোৱ ঠাই | ল; শবোরে জার সৎ লোলিকির ১২ ক'ত? সিংহ * আপোনার পোৱালিবেরির | মিমিয়ে চিঠি খেলিলে, আৰু তাইৰ আটাই নিমিত্তে জোৱাকৈ অনেক পশু চিরিছিল,আরু। বড় লোক শিকলিরে বাবল। তুমিও মজলীয় অপেন সিংহিনীবোর নিমিত্তে ভিতি টেপl , আপনাকে পুকুৱাই ৰাখিব; শত্রত দি পশু মাৰিছিল, আৰু চিকারের অপোনার। তুমিও এটা দুর্থ বিচাৰিবা। তোমার এটাই
- এবোর, ধৰি অনা পশুরে আপোনার পাতা. আগতম দলগ ডিম ও নিনি;
১৩ বোর ৩াইছিল। বাহিনীবিলাকৰ যিহোৱাই| মোকাবিল সেনের ধার মুখ পড়ে। | কৈদেখা, ময় তোমার বিপ; ময় তোমার| সখী, তোমার মা এলিকি সি, বুথববার পুড়ি ধুৱতি লীন করিম, আৰু নিনি; তোমাৰ দেশৰ দুৱৰাৰ কৰা তৱোলে চার যুবা শিবের গ্রাম। কিম. হৈছে; অরিয়ে তোমায় করিব; ময় পৃথিবীর পর। তোমার চিকারাবো এসিলি। অবাকলির নিক্ষিত উল করিম, আৰু তোমার দূতবিলাকৰ মাত | তুমি পাপী তুলি লোৱা;তোলার কোনায় সখিনা নেযাব। ৮ অর, বাকাল নেকি খা, টাটা ১ সেই রক্তদাতার নখর পাপ হব;] ১যুগুত কা। যেই চাইতে গিয়ে তোমাক তাই নি আৰু অত্যাচারের প]ি এলি করিব; রাৱাৰে তোমাক হেৰন কবি, পুর্ণ; তাই চিকাৰ ধৰিবলৈ নেড়ে। শুনা, সেইয়া আৰু চেলেকা কড়িতে খোৱাৰ দৰে তোমাক খাই ৪70
