৮৪ ৪ দানিয়েল-তেচেয়া। (১১; ৪৫-১; ৬। মনত দুঃখ দি; তাতে জেওঁ যিন কৰিবলৈ শণ যুগৰ বত্ৰ গি পু ক সিবিলাকৰ আৰ অনেক নিঃশেষে সংহাৰ কৰিবলৈ নহা- এক বুধিলে, এই আচৰি কৰাৰ সি ৪ কোষেৰ ঘা কৰি। সময় আপৰিৱখিলি কিমান কাল লাগিয়। পাছে নদী মাৰাই তেওঁ আপোনাৰায়ু বি; | পানীকৈ ওখ ঠাইত থিয় হোৱশৰ সূতাৰ তথাপি তেওঃ স উপস্থিত , তেওঁক সহায় পি পুনে সাপোশাসে আবাও হয় ১ কৰে কোনো না সেই মল, তোমাৰ | আকাশলৈ ঢাসিন কাললৈকেয়াই • অতিৰ বাকবিলাক বংশ ৰ কৰা | পাতা আমাৰ মনকে শপথ কৰি এই বা মহৰিক মীখয়েল অ থিয়; না। কৰ নয় ঋষি,এক কাল, দুই কাল, কোনো অতি উৎপন্ন নোহোৱাকাৰ পৰ সেই আৰু পা ফাউকে, আৰু পৰিয় কাললৈকে মনে শ কেতিয়াও হোৱা নাই | বাংলা িা পাছ এবোৰ নি এনে সৰ কালৰ; আৰু সেইকত পুক | ৮ব। যা মিলে যায় কি বুঝি শো- খনিত নাম লিখা তোমাৰ অইিাই জাতী | পি; এই কাৰণে কলে, বযে , ২লোকে উদ্ধাৰ পাৰ। আৰু পৃথিবীৰ গলিত ৯ এদেখা শেল কি? তাতেও যে শোৱা আটাইলোকো পাব কেবিলাকে। ফলে পানিতে তুমি যোৱা; নিলা শে- আমীৱন, আৰু কেহবিলাকে অনন্ত কাল | কলিলৈকে এই কাব্যে বন্ধ কৰা যায় • ঘিণৰ নিমিত্তে সাৰ পাব। যিবিলাক আলী, ১• মো মৰা লি। অনেকে আপোনাকি শিবিলাক আকাশ দীপ্তিৰ নিচিনাকৈ আৰু পৰিত্ৰ , আৰু পৰীকালি কৰি। কিন্তু যিবিলাকে অনেক ধাৰ্মিক কৰ, লিবিয়া, দোয়ে দুৰ্ব কৰি, আৰু দুবোয়ৰ মাৰ তাৱোৰ নিচিনাকৈ সকাল সলিবি। কোনেও এইবো বিকেল পানী লোক a থাকি। কিন্তু যে দানি, তুমি শেকল-১১ বিকেলে বিষ। আ# নিত্য বলিনি ও লৈকে এই বাক্যৰে বৰি ৰা, কাৰে পৰ, আৰু ধ্বংসকাৰী নিয়া বা এই পৃষক মোহ মায়া; অনকে ইলো .. হুপম কাৰ পা এক ধ দ ইদিন সিকালে বড় ধৰব, আৰু আন হি। [১২। বিনে বৈৰি এক গিৰি ৰ তেতিয়া ময় দানিয়েলে চাই আৰু পৰুৰ | ১ পয়শি দিনলৈকে খাব, দি ন্য। কিন্তু দেখিলে; সিবিলাক মাৰ এইপাৰেন। ভূমি শেৰ অপেক্ষান্ত চলি থা; কিনে তুমি দল লিবাৰে নদীৰ পাড় থিয় হৈ আছিল।। বিশ্ৰাম পাৰ, আৰু কাল শেত আপোন ৯ আৰু ীয় পানীকৈ ওখ ঠাই বিষয়ে আধিপত থিয়। ক্যবোৰু য ৰ ৰা""""] ভান কৰে পা এক "
- -
হোচেয় ভাববাদীৰ পুস্তক। যিহূদা দেশ, উখিয়া, যেখম, আছি, বেশ্যাক কছি। এতে তেওঁ গৈ দিয়িষৰ • এৰ হিফিয়া নামেৰে মাৰিলা - জীয়ৰু ঘোষ গ্ৰন কৰিলে, আৰ তাই ব্য, আৰু যোয়াচৰ পৰ ইফায়েল | - গৱতী হৈ তেওঁলৈ এৰি পূৰ এৱ কৰিলে। বিয়াৰ ৰায় কালত বেৰীৰ পুৰ হাৰ। তেতিয়া যিয়েই ফেলেমি সেই ওচৰলৈ অহা ঘিয়েৱিাৰ বাৰ।, নাম যিনিয়ে ৰাখা; সিনে অলপ সময় পী ময় যে বশ ফিজিলখ কৰা হয় হচেয়াই চিনপে এনী বেশ্যাৰভাৱৰ পাত লাখ ইমালে , তিৰুতা গ্ৰহণ কৰা। মলপ্ৰতিজা। ৫াজ শেষ কৰি। আৰ সেই দিন মা ঘিঞ্জি ও বিহোৱাই যে হোৰ কৰ প্ৰয়োলেৰ মত ইত্ৰায়েলথ ভাদিম। গাছে | বাক্য প্ৰকাশ লিছিল, তেতিতে যেকেতাই পুনৰায় গবতী হৈ এজনী ছোৱালী এল • ফলে, তুমি গৈ অলিপাৰা, নিকি এনী। কলিজাতে যিহোৱাইহোকলেছুমি বোৱ চি গ ক য় ৰ অ না লো পোৱা নয়। গবেশ্যাৰ মান উন্ন; মা। | ঢাখা; কিয়নোমঃ যে ইয়েল বংকম দেখলে যিয়েৰ, পন্না আজৰি থৈ যা কৰি থাকিল.এলে দয়া ময় শিবিক না
