________________
যাত্ৰাক। [২;৫-২৩; ৪।। কোনোৱে যদি শতে বা জাবাড়ীত | অত , তেন্তে ছোৱালীৰ গান অনুসাৰে ‘প চায়, বা আপোন পৰ মেলি লিওতে যদি। বন দিব লাগিব। অন্যৰ ক্ষেত্ৰত চৰগৈ, তেন্তে সি আপোন ক্ষেত্ৰয়। ১৮ তুমি মায়াবিনীকীয়াইকিব নিদিব। উৰম শস্য, বা অপোন যাবাড়ীৰ উম ফল ১৯ পত পতিত হোৱ লোক অৱশ্যে প্ৰাণদি কতিপূৰণ কৰিব। | দণ্ড। * এই বাঢ়ি গৈ কাইত লাগি যদি কোনোৰ। যি এনে যিহোৱাৰ বাহিৰে আন কোনো দ’মাই থোৱা শস্য, বা নোদাৱা শল, বা লো দেৱতাৰ আগত বলিদান কৰে, মি নিঃশেষে পোড়ে, তেন্তে যি অমে সেই দুই লগায়, সি| বিনষ্ট হব। অৱশ্যে ক্ষতিপূৰণ কৰিব। | তুমি বিদেণক অন্যায় নকৰি, আৰু তাৰ। কোনোৱে যদি ঘন বা বৰ অন লোকৰ হাতত | উপৰ মকৰিব; কিয়নো মিচৰ দেশত তোমাখবলৈ দিয়ে, আৰু সেয়ে যদি সেই লকিৰ ঘৰ | লোকো বিদেশ আছি। তোমালোকে বিং পৰল চুৰি হয়, তেন্তে চোৰ ধৰা পড়িলে, চোৰে। ৰাক বা পিতৃহীন সমিক ক্লেশ নিদি। ৮ তাৰ দপ্তণ দিব। কিন্তু চোৰ ধৰা নপড়িলে, | সিহতক কেনেবাকৈ দেশ দিলে, সিহঁতে যদি সেই নৰ যত যাৰ গায়ে হাত দিছে। মোৰ আগত কাৰোক্তি কৰে, তেৰে ময় নে দিয়া নাই, তাক নিবৰ নিমিতে ঈৰৰ। | ২০ অৱশ্যে সিহঁতৰ কাৰোক্তি শুনিম; আৰু ৯ আগলৈ তাক মিয়া হব। কিয়নো সকলো প্ৰকাৰ মোৰ ক্ৰোধ এলিত আৰু ময় তোমালোকৰ অপৰাধ, বিয়ে, অৰ্থাৎ গৰু, গাধ, মেৰ বা তৰোৱালেৰে সংহাৰ কৰিম; তাতে তোমাছগি, বা কাপড় আদি যি কোনো হোেৱ বন্ডৰ | লোেকৰ ভিতাবিলাক বিধৱা, আৰু সনিবিষয়ে কোনোৱ কয়, যে, এয়ে সেই বস্তু, তেনে | বিলাক পিতৃহীন। বিষয়ত দুই অমৰ কথা ঈগৰ আগত উপস্থিত|২৫ তুমি যদি মোয় একৰিলাৰ মত, তোমাৰ হব; ঈশৰে যাক নদী কৰিব, সি আনজনক | বাৰীয়াৰ কোনো দল্পিক ধন ধাৰে দিয়া, তাৰ দুণ দিব। ডেতে তুমি ভালৈ সুদগাহ নিচিনা মহ; • কোনোৱে যদি এটা গাধ, বা গৰু, বা মেৰ কি। তোমালোকে তাৰ পৰা সুদ নলবা। যদি তুমি চাগ, বা আন কোনো পথ কোনো লোক তাত। কেতিয়াবা কোনো মানুহৰ কাপড় বক লোৱা, প্ৰতিপালন কৰিবলৈ থৈ দিয়ে, আৰ কোনোৱে তে, বেলি মাৰ যোৱাৰ আগেয়ে তাক ওলোনেদেখাতে সেই পৰ মৰে, বা তাৰ ঠেং আগে, বা ২ টাই দিব; কিয়নো সেৰে তা একেখন গা ১১ তাক কোনোৱে খেলি নিয়ে, তেতে, ময় এই মান1 ঢাকা কপি আৰু উল চাকিৰ নিমিতে হৰ বহুত হাত দিয়া নাই, এই বুলি এজনে অন| সেয়ে তাৰ ব; সি ফিতে। আৰ সি জন্য আগত যিহোৱাৰ নামেৰে শপথ কবি; যদি মোৰ আগত কাৰোক্তি কৰে, চেয়ে ময় তাতে পশুৰ গৰাকীয়ে সেই শপথত মাৰিব; তানিম; কিয়নো ময় দয়ালু। ১২ আননেতিবৰণ কৰি। কিন্তু যদি সেইপত|২৮ তুমি ৰমিদা নকৰিবা, আৰ নাতীয় তাৰ ঘৰ পৰ চুৰি , তে েলি তাৰ গলাকীৰ |২৯ অধ্যৰু শাও নিদিব। তোমাৰ অধিক শৰ ১৩ কতিপূৰণ কৰি। যদি সেই পণ বিসৰ | পৰ, আৰ পোয় ভৰ পৰ কি উৎসৰ্গ যাৰায় কেনেবাকৈ চিৰ হয়, তেরে লি তার | কৰিবলৈ পলম নকৰিব। তোমার প্রথমে স্মা প্রমার নিমিত্তে তাক অনিব, আৰু চির পর | ৩• পুত্র মোক দিবা। তোমার গরু, মের, পারু ছাগর নিমিতে ক্ষতিপূরণ কৰিব নেলাগিব। জাকর বিষয়েও সেই রুপে করিব; সি সাত ১০ আর কোনোৱে যদি অনার পর কিছু দিনর | দিন আপোন মাকৰ লগত থাকিব, অষ্টম দিন নিমিত্তে খুনি আনে, আৰু তাৰ গৰাকী তারা ৩১ তুমি তাক মোৰ দিব। আর তোমালোক মোর লগত নেথাকোতে তার ঠেং ভাগে, বা সি মরে, উদ্দেশে পবিত্র লোক হব লাগে। এই কারণে ১৫ তেতে সি অৱশ্যে ক্ষতিপূরণ করি। কিন্তু যদি পথাৰত আৰ চিৰা মাংস নেথা; তাক কুকুর তার গৰাকী তাৰ লগত থাকে, তেন্তে মিছি আগত পেলাই দিবা। পুৰ নকরিব; আৰু সেয়ে যদি তেৰে লোৱা | ১৩ তুমি মিছ কথাৰ ঢৌ নুতুলিবা। তুমি পত হয়, তেন্তে তার পেতে যাব। धमान मागोता पूजनक मरान नकविता। ১৩ আৰু কোনোৱে যদি বাগান না কোনো | তুমি কুকর্ম কৰিবলৈ। শোর অনুগামী এনী ছোৱালীক বালাই তাইৰ লগত শয়ন। সহবা, আৰু বিচাৰত অন্যায় কৰিবলৈ বহু কৰে, তেন্তে লি অৱশ্যে ছোৱালীয় গান দি। ৩ লোকর প হৈ নিজ ননি; দরি ১০ তাক বিয়া কৰিব লাগিব। যদি লেকে সেই| বিরত তাকে আদর কবি। মনৰ লগত তাইক বিয়া দিবলৈ নিচেইকৈ।। তোমার শত্ৰৰ গৰু গাক বা হউক। 76
