যিহিকেল। | [৩; ২১-৪; ১৭। বোৰ সোৱণ কৰা মেঘব; কিন্তু তাৰ | তুমি নেই কোৰে শোৱ দিন সংখ্যা অনুষও ১ প্ৰতিশোধ মা তোমাৰ হাত পা লম। অ| শিবিলাকৰ অপৰ বৰা। কিয়নো যায় থাকি লোকে পাপ নব নিমিতে তুমি যদি শিলিক অপৰাধ বৰেৰ সংখ্যা তোমাৰ তক সতৰ্ক কৰা, আৰু সি পাপ কৰে,তেৰে নি নিষিয়ে কেবোৰ দিনৰ সংখ্যা দিলে, সতৰ্ক হোৱাৰ কাৰণে অৱশ্যেীয়াই থাকিব;1 তিনি শ নব্বই দিন ৰিলে; এই কুলে তুমি আৰ তুমিও আপোন প্ৰাণ কবি। ও ইল বংশৰ অণৰ বৰআৰু তুমি এবাৰ সস কে শোনে না, | বাণী যে। আৰু চল্লিশ দিনলৈকে যি ৰংৰ অপৰাধ ২২ এৰ সেইঠাইকে বিয়েৰ হাত মাৰ ওপ| এবা; মৰ এক এক ব তোমাৰ নিয়ে | ৰত অতি , আৰু তেওঁ মোক কলে, উঠা,।। এক এক দিন ৰিশা। তুমি বায় কৰি উপত্যকালৈ ওলাই যোৱা, ম সেই ঠাই | যিলেম অৱৰোবলৈ নি কৰি তাৰ ২৩ তোমাৰ লগত কথা হয়। তাতে ময় উট উপ-] ৮ নিয়ে বা প্ৰচাৰ কৰি। যেখা, যা ত্যকালৈ ওলাই গ, আৰু দেখিলে, কাৰ | চিৰে তোমাক বমি; তাতে তোমাৰ অ- নদীৰ চৰ মন্ত্ৰ দেখা পোয়ৰ নিচিনা যিহো-T ৰোধৰ দিন তুমি পৰ্ণ মকালৈকে এক ৰে বাৰ গৌৰব তাত ৰৈ আছে; তাতে ময় উড়ি। পৰ আন কোষলৈ বাগব নোৱাৰিব। এ ২০ হৈ পড়িলো। পাছে আমাই মোৰ অন্তৰ তুমি আপোনাৰ নিমিতে ঘেঁ, য, ৰ, লোমাই মোক খি কালে, আৰু তেওঁ মোৰ | মচুৰ, বৰ, আৰু অমা লৈ এটা পা লগত কথা হৈ মোক কলে, তুমি গৈ আপোন | ৰাখি তাৰে পিঠা বনোৱা; তুমি কাঙি ২০ য ব কৰি ৰিত থাকা। ৫ ম্য হৈ থকা দি সংখ্যা অনুসাৰে তিনি সন, দেখা, মানুহবিলাকে তোমাক ল| ১শ বই দিন কাক কোন কবি। তোমাৰ লগাই তাৰে তোমাক বাবি, তাতে তুমি বাহিৰ। খোৱা আহাৰ জোখ কৰি দিনে দিনে বি ২৬ হৈ সিবিলাকৰ মাৰলৈ যাব নোৱাৰিবা; অ!ি চেকল খাবা; তুমি বিশেষ বিশেষ সাত কি মা তোমাৰ জিব ভাল লগাম, তাতে তুমি।১ খা। আৰ তুমি পানী ৰোধ কৰিীৰ বোবা হব, আৰু সিবিলাকৰ আগত অনুযোগ | গএ পান কৰ; তুমি বিশেষ বিশেষ কৰোতা না; কিয়নো সিবিলাক বিয়ে| ১২ সময় তা পান কৰি। এ তু এ ২০ বংশ। কিন্তু মা তোমাৰ লগত কৰা হোৱা পিঠাৰ নিচিনাকৈ আৰু তৈয়াৰ কৰি তোৰ সময়ত তোমাৰ মুখ মেলিয়; তাতে প্ৰভু যিহে | কবি; আৰু লিবিলাকৰ চকুৰ আগতে, মানুহৰ বই এই কথা কৈছে বুলি তুমি সিবিলাকক। পৰ বাৰ যোৱা বিন কি তাও না। ক। বি আনে শুনে, সি শনোক, আৰ যি| ১৩ যিহোৱাই আৰ ফলে, িিিা লৈ মনে ঘষলে, সি অতনোক; কিয়নো লিবিলাক | ইনেয় সনাবলা যেষি, নেই বিশ্লেী বংশ। তিবিলাক এটি নিশিকে অশান যিলম নোধ কাৰ বিয়ে দেখুন। আপোন আমাৰ এই লে অশুকৈ। ১০ তেতিয়ায় কলো, হাখিযোৱা,দেখা, | কেইটামান ছিল। মোৰ একি নাই; কানো য। যে অত্যসন, তুমি এটা এটা লৈ, তাক কালৰে পৰা আলেকে, গোলাগুলি আপোনায় আগত ৰাখি তাৰ ওপৰত এখন মৰা বা গৱে চি একোকে ধোৱা , নগৰৰ অৰ্থাৎ খিচালেম, মা আঁকা; আৰু নাইবা খিল মাস যে এ কে কৰেষি ,তাৰ অবিতে কোঠ মালা,তাৰ ১৫ সোমোৱ। মানে, দিতে হাদম বা,তাৰ অদিতে চাৰিওফালে | খাত সৰ সলনিক গী ছাউনিও পাতা, আৰু তাৰ অফিতে চাৰিওফালে | লে; তুই আৰে তিনি ৩ গড় ৩ বত্ৰ স্থাপন কৰা। আৰ তুমি এখন | ১৬ ভৈৰ কৰি। এ ক,কে , লোহাৰ ভাবা লৈ তোমাৰ অগিৰ মাঝি বলতা, দেখা, লোহাৰ গড়পে তাক স্থাপন কৰা,আৰ তাৰ | পশি; তাতে, লিপি কি কালে কঠিন কা; তাতে সেয়ে অৱধ্যে পানীয়পড়িৰ মিশর অৱস্থাত পড়ি, আৰু তুমি তাক অৱরোধ আশ্চিত হৈ শাি অতি না করি। ইস্রায়েল বাশ নিয়ে এনেনিন। |১০ যার লিমিয়ে দিশার মুখি । তার বারি।তুৰি ধৰোৰে শুই গায়। গত ইয়েল বশর অপরায় তার রাখা; গুখি পানী পান। ' 78
