যিসিমিয়া। (৪১; ৪-২৮। সিফালে বড়ি ফুৰা; কিকে মিম, তৰু| ৫া না,তোকৰি পুৰাতলাৰ আৰু তা প্ৰধান লেফলক। আ মাৰ নীলা। একেলগে যী-অৱস্থালৈ যাব। মোৰ ওচলৈ| ১ ে িখোলে খান আম, হে পৰ . কোন দিব পাৰে বুলি কৈ পান না, আেলাৰ মান নিয়ে . ভৰসা কৰত যে বিপথগাৰিনী মা এলে, তোমাৰ শৰীৰ কে মা । তোমাৰ উপত্যকাৰোত, তোমাৰ ৰাহী কবি ৱািই তুৈমি কু পীৰ পতামত কিয় পৌৰ কৰি. বাহিনী-T..নিটি আপনাৰ ছ৭ি | বিলা এ যিহোৱাই কৈ, দেখা, ময়| কাৰ গা তোমাৰ মাই আনি। নাম তোমাৰ চাওিকালেক আটাইপে তোম | বি বি; তাৰ চদি অহায্যে। লৈ উপস্থিত ম; তোমাকে প্ৰনিক। যা এটিকে মিলিঅ আল বই গানে গানে খেদাই দিয়া ,আপলীকা ১ম পত-বিক। বিহা গোটাবলৈ কোনো নয়। কি, যিহোৱাই| ৰাই কৈ, মি, বসে, মা তাৰ ভক্ত কৈছে পাছত ময় অন্যে সাবিলাকৰ | নগৰ কেন এই হৱ সময় নিচিনাক বী পৰিবৰ্তন কৰিম। কোনো মানে জাত এল , কোনো | মুনিতাৰ বাম নকৰ। খো, | মোয়ৰ বিষয়। . গোমৰ পা লি আৰ • ইদেমিৰ বিষয়। বাহিনীবিলাকৰ যিহোৱাই নিচিনাকৈৰে চিয়ী চৰণ চৰ বিয়ে এই কথা কৈছে, তৈমনত জানে৷ আৰু অ'ন | আদিৰ; কিপাতে তো নাই। বুড়িমবিলাৰ পৰ জানো পৰামৰ্শ পা ধ্বনি, আ ৰ ও মোৰ না- লোপ পালে। লিবিলাকৰ নাম ৰানা নাই শীত এক কিমে; কাৰণ মোৰ নিচিনা কিয়া হল। যে দাননিসিবিলাক, তোম- | কে আ মাৰ নিমিয়ে ফোন যম লোকে পলোৱা, মুখ ইগীৰা লামাই | পিণ কৰিব? আমোৰ আগত ভিপি বাস কৰা; কিনো ময় তীৰ ওপৰলৈ তাৰা কোন বীৰ অছি। এই হেতুকেছি আপদ আৰু তাৰু দ দিয়াৰ সময় আমি। | ইলম বি কম, অ সৈৰু ১ তোমাৰ ওচৰলৈ সাতটী চপাওবিলাক | ত্ৰিীবিলাকৰ অফিতে ক্যা অবিবাৰ আহিলে, সিহঁতে কিছু মাটী অৱশিষ্ট | | তোমালোকে কা; অশ্যে আসবোৰে নেৰাখিব নে। ৰাজি চোৰ আলি , সিহঁতে। . নিক টানি লৈ বৰ, সি ভণ প্ৰয়োজনমতে ফ কৰি; সহব মে?]uসল বি বি মানি। লি
- কিন্তু ময় এলে এচৌক খুন কৰিলে, অ| শ শ তবিনিছনি সি
. তাৰ গোপনীয় ঠাইবোৰ মুকলি কৰিলো, বচ কালিয়কে wগছে। দেখা, সি সুকাই থাকিব নোৱাৰিব; তাৰ বংশ,| দু পা পিটিকৈ উড়ি আহিব, আৰ ওয়েবিলাক, আৰু এচৰচুবুৰীয়াবোৰ বিনষ্ট | 'ৰ অদি আপা জেক যেদিও ১১ হল,অ সি লোপ পালে। তোমাৰ পিতৃ | সেই বিনা কাৰ বলি হয় এলা- গানবিলাকক একা; মই নিতেকীয়ই | বেলা পো নি বিবি। ৰাখিম; আৰ তোমাৰ বিধৱাবিলাকে মোত গ্যেৰ বিষয়। ” অবসা কৰে। দিনে যিহোৱাই এই কথা ২৩ চেক বিষয়। মাৎ আৰ অপদে লায় কৈছে, দেখ, পাত্ৰত পান কৰা, যিবিলাৰ যত্ন | পালে; কিয়নো সিহঁতে অমৰ বাৰ্তা শুৰি
- নাই, সিবিলাকেই অৱশ্যে পান কৰিব; তেন্তে
' সৰ হৈ গৈছে; সাগৰখনত শোক দেখা গেছে, ..তুমি জানো শমুলি দ পাৰমলগা লোক। তুমি ও নোপোৱাকৈ নেথাকি, তুমি অৱশ্যে পান | সেয়ে স্থিৰ হব নোৱাৰে। দমেক দুৰ্বল হৈ ১০ কবি। নিম, যিহোৱাই কৈয়ে পড়িল, লিপলাবলৈ সুনিল, আৰ কানে আপান নাম লৈ এই শপথ কৰি কৈ, যে, ষা | তাক এৰিলে; প্ৰসৱকানি ভিতৰ নিচি | মাকৈ যতম। আৰ বেদনাই তাক আম আশ্চতিৰ, যিয়, , আশা বিষয় ব, আৰু তাৰ আটাই নৰ চিতলী ২৫ কৰিলে। প্ৰশংসাৰ মা, মেৰ অনিৰ গ্য ২৬ কিয় পরিত্যক্ত হল। এতেকে, বানিীবিলাক নি। মন্তু দ্বািরা শাবার্তা বলে, যিহোৱাই কৈছে, তার কোবিলাক তার
- অরুটিবিলা যায় এজন শাৱা
চকবেরিত পতিত হয়, আর এটাই বুয়া ল, “তোমালোকে একেলগে গো খাইলার বির যা করা, আৰু যু করি। অর্থে।
- ছি; প মট।
