২৯; ২-৩; ২৩।] যিনিমিয়া। ৭৪৯ ৰাই এই ৰুপ কৈ, দেখা, ময়; নিহতক। যিবিলাকলৈ যিহোৱাই প্ৰতিজ্ঞা। বাবিলয় ৰ নখদূৰেচৰ হাত সোধই সিম; তেও তোমালোকৰ আগতে সিহঁতক বধ | যিহোৱাৰ পৰা যিনিমিয়ালৈ অহা বাক্য। ২২ কৰিব। আৰু বাবিল ৰয়াই হইত পোড়া ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰ যিহোৱাই এইকথা কৈছে, চিনিকিয়া আৰু আহবৰ নিচিনা যিহোৱাই. ময় তোমাৰ জগত কোৱা সকলো ৰাক্য এখন তোমাক কৰোক বলি কৈ, বাবিলত থকা বিদৰ। ৩ পুখীত লিখি থোৱা; কিয়নো,যিহোৱাই কৈছে, সকলো, দেশান্তৰিত লোকে সিহঁতক দৃষ্টান্তৰ দেখা, ময় যি, দিনা মোৰ প্ৰয়া ইস্ৰায়েল আৰু ২০ স্কুল কৰি শাও তিব। কিয়নো সিহঁতে ত্ৰি | যিদাৰ বন্দী-অৱ পৰিবৰ্তন কৰম এন দিন যেলৰ মাঝ অজানতাৰ কাৰ্য কৰিলে, আৰু | আহিছে,ইয়াক যিহোৱাই কৈছে; নিৰিলা- আপোন আপোন ওৰীৰ তিতাত গমন কৰ পূৰ্বপুৰুষবিৰা জিয়া দেশলৈ শিবি- কৰিলে আৰু ময় সিহঁতক আজ নিদিয়া লাকক ওলোটাই আনিম, আৰু সিবিলাক তাক বাক্য মিছাকৈয়ে মোৰ নামেৰ প্ৰচাৰ কৰিলে; অধিকাৰ কৰিব। যিহোৱাই কৈছে, ময়েই মানন, আৰু ময়েই • ইত্ৰায়েল আৰু শিৱদাৰ বিষয়ে যিহোৱাই সাী আয়। ৫ কোৱা বাক্য এইন্তেৰ; পই ফিহাৱাই এই ২০ তুমি নিহিলামীয়া চময়িয়াৰ বিষয়ে এই কথা | | ৰুপে কৈ, আমি শনিক মোহাৱা কলন ২৫ কোৱা,ইস্ৰায়েল ঈশ্বৰ বাহিনীবিলাকৰ যিহো- ৬ আৰু তাৰ.শবদ শুনিলো। এতিয়া তোমালোকে বাই এই ৰুপে কৈ, যিফালেমই থকা | সুধি চোৱা, পুৰবেলা নে?- সকল লোকলৈ, আৰু মাচেয়াৰ পুৱ চকনিয়া কাৰিণীৰ নিচিনাকৈ প্ৰত্যেক পুৰুৰে কঁকালত পুৰোহিত আদি সকলো পুৰোহিতলৈ তুমি। হাত দি থকা :ময় কিয় দেখিয়ে; আৰু আটাই- ২১ নিজৰ নামেৰে পত্ৰ পঠাই কৈ, “যি| বোৰৰ মুখ কি বিৰণ হৈছে। হায় হায়! কোনো মানুহে বলীয়া হৈ আপোনাকে বিবাদী সেই দি ইমান মৎ, যে,তাৰ নিচিনা আৰু পাতে, সেই মানুহক কুলাহ আৰু শিকলিত বং কোনো দিন নাই; এ-য়াকোবৱই মটৰ . কৰিবলৈ, যিহোৱাৰ গৃহত অধ্যক্ষ বৰ নিমিতে। ৮ কাল, কিন্তু তে ৰ পৰ ৰক্ষা পাৰি। আৰু | যিহোয়াদা পুৰোহিতৰ সলনি যিহোৱাই | | বাহিনীবিলাকৰ যিহোৱাই কৈ সেই দিন। • তোমাক পুৰোহিত নিযুক্ত কৰিলে। এই ময় তোমাৰ জিঞ্জি পৰা তেওঁৰ যুঁৱলি কাদি হেতুকে, অনাথোতীয়. যি যিৱিমিয়াই তোমা পেলাম; আৰু তোমাৰু যোগীদেৰ চিকি . লোকৰ আগত নিয়ে নিজকে ভাববাদী পাতে, পেলাম, বিদেৰিলাকে কেওক আৰু কলকাম সেই যিৰিমিয়াক তুমি কিয় ধমকি দিয়া নাই।] ১নকাব। কিন্তু সিবিলাক : আপোনাবিলাৰ ২৮ কিয়নো বাবিলত থকা আমালৈ সি কৈ পঠা-| | ইগৰ বিহোৱাৰু, মৰুময় যিনাক সিবিলাকৰ ইছে যে, বহুদিন হব, তোমালোকে য সাজি। ওপৰত নিযুক্ত কৰিম, নিৰিলা:নেই বা তা বাস কৰা, বাড়ী পাতি তাৰ ফল ভোগ | ১• দাদুৰ কৰ্মীম কৰি। এইহেতুক, যিহো- ১৯ কৰা।” চনিয়া পুৰোহিতে সেই পত্ৰখন যিনি | বাই কৈমাৰ দাস যাকাৰ নকবি; ৩• মিয়া ভাববাদীয়ে শুনাকৈ পাঠ কৰিলে। তাতে বইমেল ঝাল না; কিনা দেখ, ময় , যিনিমিয়াৰ ওলৈ যিহোৱাৰ বাক্য আছি, কৰ পৰ তোমাক, আৰু ৰুদী-খাত থকা ১ বোলে, তুমি দেশান্তৰিত হোৱা লোকবিলাক দশৰ পৰ তোমাৰ বংশক নিৰ.কৰিম; আগলৈ এই কথা কৈ পাৰ, যিহোৱাই | তাকে কোৰি আহি নিৰ আৰু নিশ্চিত নিৰ্মিীয়াচমমিয়াৰ বিষয়ে এই কথা কৈছে, | কৈ থাকিব, কোনে কে ভয় নেদেখুৱাৰ। ম চময়িক নপাৱাকৈয়ে সি তোমালোকৰ। | ১১ কিয়মে, যিহোৱাই কৈ ময় তোমাক ৰক্ষা আগত তাৰবাণ প্ৰচাৰ কৰিলে, আৰু মিয়া কৰিবলৈ তোমাৰ লগড় আয়; কাৰণ, ম্য ৩২ কথাত তোমালোেকর বিশ্বাস সম্মলে। এই বি জাতি মাতৈ তোমাৰু ছিলি করিশে, কে যিহোৱাই এই কথা কৈছে, দেখা, ময় | সেই আটাই মাহিক ময় নিঃশেষে সব করি- . নিধিলামীয়া চময়িয়াৰ আৰু তার বংশক দ. লেও,তোমাক নিঃশের সংস্থার করিম; কিন্তু দিম; এই জাতিবিলাক মাঝ বসতি কৰিবলৈ নোমক যুকিরের শান্তি দিতামুককোনো- তা, এটী মানে নেথাকিব, আৰু যিহে- মনেই ও নিদিয়াকৈড়ে। ই কৈ ম আপোন প্রকাবিবার যি ১২ কিয়নো যিহোৱাই এই ক বৈ তোমার মল করিম, ডাক লি ভোগ কৰিবলৈ নেপাব; ক্ষত চিকিৎসার বাহিয়, আৰু তোমার যা কুর কার। সি যিহোৱাঃ বি বিশ্লোহর কথা] ১৩ দায়; তোমার আগে নিবলৈ কোনও | গাছ নয়, তোমার যা মুকরিব প নেন
