১৩; ২৪-১৪; ১৭।] যিনিমিয়া। ৭২৫ সলনি কৰি পাৰে। যদি পাৰে, তেন্তে কুকৰ্মত। আমি তোমাৰ নামেৰ প্ৰখ্যাত; আমাক আগ অভ্যাস থকা যি তোমালোক, তোমালোকে| নকৰিব। ২০ সৎকৰ্ম কৰা সৰ। এইহেতুকে ময় অৰণাৰ | ১০ যিহোৱাই এই জাতিৰ বিষয়ে এই কথা | বাউড়ি যোৱাখেৰ নিচিনাকৈসিবিলাকক। কৈছে, সিবিলাকে সিমানকৈ প্ৰমণ কৰিবলৈ ২০ উৰাই পেলাম। যিহোৱাই কৈ, এয়ে ভাল পায়, সিবিলাকে আপনি আপোন ৰি তোমাৰ নিপিষ্ট ভাগ, ময় তোমাক এৰি দিয়া নোখিলে; এই কাৰণে যিহোৱাই সিবিলাকক • অংশ;নিনা তুমি মোক পাহলি,আমিছছি গণ মকৰে; তেওঁ এতিয়া যিবিলাকৰ অপৰাধ ২৮ বিশাল কলা। সেই নিমিত্তে ময়ো তুমি। সোঁৱৰণ কৰিব, আৰু লিবিলাকৰ পাপবোৰৰ | পি কাপৰ জাল মুখৰ ওপৰলৈকে দামি; ১১ কাৰণে লিবিলাকক দণ্ড দিব। যিহোৱাই মোক ।গতে তোমাৰ লা ই দেখা যাব।.ৰৰ। আৰ কলে, তুমি এই মাতি অলৰ অৰ্থে বাহিৰ পৰ্বত ময় তোমাৰ যিলয়া কাম,প্ৰাৰ্থনা নকৰিবা। সিবিলাকে লযোন দিলেও ময় এনে কি, তোমাৰ ব্যভিচাৰকশ, তোমাৰ ঢেক। সিবিলাকৰ কাৰোক্তি মুনিম, আৰু সিবি- টেকণি, আৰু বেশ্যাবৃত্তি কুকৰ্ম দেখিলো। লাকে বোম ও নৈবেদ্য উপৰ্গ কৰিলেও শিবি- ৫ যিলেম, তুমি সাপৰ পাত্ৰী, তুমি শুচি লকক গ্ৰহণ কৰিম; কি তৰোৱাল, অকাল, বলৈ ই নক; তুমি এনে অৱস্থাত আৰু আৰু মহামাৰীৰ ৰায় ময় সিবিলাকক সংহাৰ কিমান দিন খাবি ১৩ কৰিম। তেতিয়া ময় ফলে, যায় যায়, প্ৰস্থ অনাবৃষ্টি বিষয়ে যিহোৱাৰ বাৰ, আৰু যিহোৱা, দেখা, ভাববাদীবোৰে সিবিলাকক | ভাৰাণী নিবেন। কয়, “তোমালোকে তৰোৱাল মেদেখি, বা তোমালোকলৈ অকাল ঘটিব, কিন্তু ময় এই ০. অনাবৃষ্টিৰ বিষয়ে যিৱিমিয়ালৈ অহা |১৪ ঠাইত তোমালোকক প্ৰকৃত শান্তি দিম।” তেতিয়া যিহোৱাৰ বাক্য। যিহোৱাই মোক কলে, সেই ভাববাদীবোৰে ২ খিদাই শোক কৰি, আৰু তাৰ বড় দুৱাৰ মিয়াকৈয়ে মোৰ নাম কৰি ভাবাণী প্ৰায় কেইখনে বিলাপ কৰিছে; সিবিলাকে কলকাপড় কৰে; ময় সিহঁতক পঠোৱা, কি কোনো পিছি মাটাত বহিছে, আৰু বিকালেৰ চিয় | আজ দিয়া নাই, নাইবা সিহঁতক কোনো ও ওপৰলৈ উঠিছে। সিবিলাকৰ বড় লোকবিলাকে। কথা কোৱা নাই; সিহঁতে তোমালকিৰ আপোন আপোন অধীনৰ মান্যবোৰক পানীয় আগত মিহা দৰ্শন, মঙ্গল চোৱা কথা, অসাৰ নিমিত্তে পঠাইছে; সিহতে জলাধাৰবেৰিৰ | কথা, আৰু আপোন অপোন মনৰ প্ৰবঞ্চনামূলক ওচৰলৈ গৈ পানী নেপাই সুদা পাত্ৰ লৈ উভটি ১৫ ভাববাণী প্ৰচাৰ কৰে। এই হেতুকে,যি ভাববাদী- আহিছে; সিহঁতে লা পাই মুখ বিবৰ্ণ কৰি, বোৰক ময় পঠোৱা নাই, তথাপি তৰেৱাল ৫ আৰু শিতেৰ সুৰ চাকিয়ে। দেশত বৃষ্টি নোতা আৰু আকাল এই দেশত হব বুলি কৈ সিহঁতে ৰাত মাটী টান হোৱা দেখি ফেজিয়কবিলাকে। মোৰ নামেৰ বাণী প্ৰচাৰ কৰে, সেই লা, পাই অপোন আপোন ঘৰ ঢাকি ৰাখিছে। ভাববাদীবোৰৰ বিষয়ে যিহোৱাই এই কথা এনে কি, ঘহ নোহোৱাতে হাৰিয়েও পাৰত কৈছে, ভোৱাল আৰু অকাল বাৰায় সেই ৬ পোৱালি লগাই এড়ি থৈ গৈছে। আৰু বনৰীয়া ১১ ভাববাদীবোৰক সংহাৰ কৰা যাব। আৰু সি- খাবাৰে বৃক্ষশন পৰ্বত থিয় বৈ শিয়াল, হতে যি জাতির আগত তাৰবাণী প্রচার করে, দরে বার নিমিত্তে হেঁপাইফেঁপাই ফুরিয়ে; তৃণ আকাল আৰু তোলর কারণে যিফালেমর নথকাত নিহতর চকু ণাই গৈ। আলিত সিবিলাকক পেলাই দিয়া যাৰ, আৰু | যে যিহোৱা, যদিও আমার অপরাধবোরে সিবিলাকক, সিবিলাক ভিকবিলাকক, লর আমার অহিতে না দিয়ে, তথাপি তুমি আৰু ছোৱালীবিলাকক মৈদাম দিওঁতা কোনো অপোন মামলৈ চাই কাৰ্য করা; কিয়নো নব; কিয়নো মা সিবিলাক দুতার ফল আমার বিপথগমন অনেক, আমি তোমার ১০ সিবিলাকৰ ওপৰত ঢালি দিম। তুমি সি- ৮ বিরুদ্ধে পাপ কৰিলো। হে ইত্ৰায়েলর আশা বিলাকক এই কথা কোৱা, দিনে রাতিয়ে মোর তুমি, তার সট, কলির ত্রাণকর্তা, তুমি কি চকুর পা ধরেরে পানী ৰৈ থওকনেথামোক; দেশত প্রবাস করা মানুষ নিচিল, আর কিমে যোর আড়িপা কুমারী নীয়ারী ১াতি থকা পথিক নিচিনা? তুমি কিয় মা-আঘাত, আৰু অত্যন্ত দুঃখদায়ক প্রহায়ত থা লগা মানুহৰ নিচিনা, আর ত্রাণ করি- বলৈ সমৰ্থ না বীরর নিচিনা; তথাপি * এই পলে পুষে স্পর্শ না অবিবাহিত। যুবতী যে যিহোৱা, তুমি আমার মাঝত আয়, আয়। কন্যা রায়। nas SA T I T - - --- -
